3. Hukuk Dairesi 2014/2973 E. , 2014/6270 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : KÜÇÜKÇEKMECE 2. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/04/2012
NUMARASI : 2011/207-2012/738
Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; davalı kurumun abonesi olduğunu, abone olduğu tarihten itibaren faturalarını düzenli ödediğini, 30/08/2010 tarihinde adrese gelen görevlilerin elektrik saatlerini belli aralıklar ile değiştirdiklerini beyan ederek elektrik saati ile oynanmış olduğunu, laboratuvara götüreceklerini söylediklerini ve saati sökerek götürdüklerini, daha sonra kaçak kullanıma ilişkin davalı tarafça fatura tanzim edilerek kaçak bedeli talep edildiğini, kaçak kullanımının olmadığını ileri sürerek kaçak kullanım nedeni ile davalıya 2.042,20 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; kurum memurlarının 30/08/2010 tarihinde davacıya ait sayacı değiştirdiklerini, laboratuvar incelemesi sonucu sayaç ölçüleri mühürleri ve sayaç numaratörleriyle oynanmış olduğunun, numaratörde izler olduğunun tespit edildiğini, laboratuardan gelen rapor ve EPDK nın yürürlükteki tarifeleri gereği davacıya kaçak tahakkuku yapıldığını, davacının itirazının değerlendirildiği, bu itirazda haklı olmadığının anlaşıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacıın davalı kurum tarafından düzenlenen 11/11/2010 tarihli, 38503 tahakkuk makbuz nolu ve 960148 fatura nolu 2.042,20 TL fatura sebebi ile 1.783,37 TL "lik kısmı yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı ile davalı Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş. Arasında 28.03.1998 tarihinde 5831783 nolu tesisat (mesken) için abonelik sözleşmesi yapıldığı, BEDAŞ ekiplerince 30.08.2010 tarihinde davacıyaperiyodik değişim nedeniyle sayacın labaratuar gönderilmesi gerektiğine ilişkin tutanak tanzim edildiği, laboratuvar incelemesi sonucu sayaç ölçüleri mühürleri ve sayaç numaratörleriyle oynanmış olduğunun, numaratörde izler olduğunun tespit edildiği, akabinde de kaçak tahakkukuk yapılarak davacı adına fatura düzenlendiği anlaşılmıştır.
4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta davacı ile davalı arasında 4077 sayılı yasanın değişik 11/A maddesi kapsamında sözleşme ilişkisi bulunduğu anlaşılmaktadır.
4077 sayılı yasının 23.maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür.
Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak sözkonusu olmaz.
4077 sayılı Kanunun 2. ve 3.maddeleri gereği somut olaya 4077 sayılı Kanunun uygulanması gerekmektedir. Aynı yasanın 23.maddesi gereğince uyuşmazlığın çözümünde Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esasına girilip hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup doğru görülmemiştir.
Bozma nedenine göre, davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.