MAHKEMESİ : Van 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2013/116-2013/184

Davacı N.. A.. vekili Avukat H.D.. tarafından, davalılar M.. H.. vd aleyhine 06/02/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; manevi tazminat isteminin reddine, Gümrük Müdürlüğü yönünden husumetten reddine, M.. H.. yönünden maddi tazminat isteminin kabulüne dair verilen 25/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı M.. H.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istem kısmen kabul edilmiş, hüküm davalılardan M.. H.. tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak “...Açılan davanın kısmen kabulüne,
29.037,58 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine,
Davalı Gümrük Müdürlüğü yönünden açılan davanın husumet nedeniyle reddine dair..” karar verilmiş,
Daha sonra yazılan gerekçeli kararda, “...Açılan davanın kısmen kabulüne,
29.037,58 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine,
Manevi tazminat talebinin şartları oluşmadığından reddine,
Davalı Gümrük Müdürlüğü"nün davada taraf sıfatı bulunmadığından Gümrük Müdürlüğü yönünden açılan davanın husumet nedeniyle reddine, ...” karar verilmiştir.
Kısa kararda manevi tazminat istemine yönelik bir karar verilmemişken gerekçeli kararda bu talep konusunda hüküm kurulmuş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
HMK 298/2"e göre böyle bir durum bozma nedeni oluşturur. Bozmadan sonra ise mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir.
Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz nedenlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına 09/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.