MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.02.2015 tarih ve 2014/348-2015/21 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,.... Müdürlüğü"nün kontrol ve denetiminde A tipi genel... işlettiğini, davalı şirkete ait toplamda 2.350 kilo olan beş kap eşyanın yurt dışına gönderilmek üzere davalı şirketin gümrük işlemlerini yapan temsilcisi tarafından müvekkiline ait antrepoya bırakıldığını, söz konusu eşyanın 4.9.2009-3.5.2010 tarihleri arasında müvekkiline ait antrepoda kaldığını, müvekkilinin tahakkuk eden ardiye ücreti nedeniyle fatura düzenleyip ihtarname ekinde davalıya gönderdiğini, davalının cevabi ihtarnameyle fatura ve içeriğine itiraz ettiğini, bunun üzerine davalı aleyhine icra takibine başlanıldığını, yapılan takibin davalının haksız itirazı nedeniyle durduğunu, ileri sürerek davalının .... İcra Müdürlüğü"nün 2010/51145 esas sayılı dosyasında başlatılan takibe vaki itirazın iptali ile takibin devamına, davalı aleyhine alacağın %40"ından az olmamak kaydıyla icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu eşyaların bağımsız tacir olan..... şirketince müvekkilinin bilgisi ve rızası dışında davacının antreposuna bırakıldığını, davacı ile müvekkili arasında ticari ilişki bulunmaması nedeniyle ücretinden müvekkilinin sorumlu olmadığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, müvekkilinin davacıya borcu bulunmadığı gibi talep edilen ücretin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu malların davacının bilgisi ve onayı dahilinde davacıya ait antrepoya bırakıldığı, bu nedenle davalının taraf ehliyetinin bulunduğu, davacının bilgi ve onayı olmasa dahi davacının vekaletsiz iş görme hükümleri uyarınca sorumlu olacağı, davacı tarafından işletilen antreponun genel antrepo olduğu, mahkemece uyuşmazlığın çözümü yönünden bilirkişi raporu alındığı, 7.6.2013 tarihli bilirkişi kurulu raporu ile 12.06.2014 tarihli Hukukçu bilirkişi Yrd. Doç. Dr. ..."in raporunun dosya kapsamına uygun ve hükme esas alınır nitelikte bulunduğu,
alınan raporlar uyarınca davacının takip tarihi itibariyle 44.725,00 TL asıl alacak ve davalının cevabi ihtarname keşide tarihi olan 11.05.2015 tarihi itibariyle işlemiş faiz alacağının bulunduğu gerekçesiyle davalının.... İcra Müdürlüğü"nün 2010/51154 esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın iptali ile takibin 44.725,00 TL asıl alacak üzerinden değişebilir oranlarda işletilecek yasal faiziyle birlikte devamına, alacağın %40 oranındaki 17.944,90 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, temyiz eden davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dava; antrepo ücretinden kaynaklı alacak nedeniyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Davanın tarafları tacir olup dava konusu yapılan alacak tarafların ticari işletmelerini ilgilendirdiğinden ticari niteliktedir. Davacı vekilince başlatılan icra takibinde avans faizi isteminde bulunulmuştur. Mahkemece bu husus gözetilerek hüküm altına alınan alacak yönünden davacı yararına avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün faizin nevine ilişkin bu kısmının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "yasal faiz" ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerine "avans faizi" ibarelerinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 2.298,39 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.