MAHKEMESİ : BİSMİL ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/09/2013
NUMARASI : 2011/338-2013/777

Taraflar arasında görülen tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, davalı kurum tarafından davacı hakkında kaçak elektrik tespit tutanakları düzenlendiğini ve kaçak elektrik bedelleri tahakkuk ettirildiğini, davacının kaçak elektrik kullanımının olmadığını ve davacıdan talep edilen bedellerin haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davacı hakkında düzenlenen 17.01.2011 tarih ve 2.571,30 TL meblağlı, 17.01.2011 tarih ve 7.667,00 TL meblağlı ve 24.05.2010 tarihli ve 23.001,90 TL meblağlı faturaların iptali ile, davacının 33.240,20 TL toplam fatura bedelinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafından sayaca müdahale edilerek kaçak elektrik kullanıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, Dedaş Diyarbakır Müessese Müdürlüğünce, 10000305030 nolu aboneye ait 17.01.2011 tarihli davacı H.. A.. hakkında tahakkuk ettirilen 01.02.2011 son ödeme tarihli kaçak elektrik tüketim tahakkuku faturası nedeni ile davacının davalı kuruma 2.571,30 TL borçlu olmadığının tespitine, 17.01.2011 tarihli 01.02.2011 son ödeme tarihli kaçak elektrik ek tahakkuku faturası nedeni ile davacının davalı kuruma 7.667,00.-TL borçlu olmadığının tespitine, 13.10.2009-24.05.2010 tarihleri arasındaki döneme ilişkin tahakkuk ettirilen 11.06.2010 son ödeme tarihli otomatik dönem tahakkuku faturası nedeni ile davacının davalı kuruma.17.630,70-TL borçlu olmadığının tespitine, davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davacı hakkında tahakkuk ettirilen dönem ve kaçak elektrik faturalarının iptali ile bu faturalar nedeniyle davacının borçlu olmadığının tespiti talebine ilişkindir.
Somut olayda, davacının 18.09.2009 tarihli abonelik sözleşmesi ile davalı kurumun 305030 nolu tarımsal sulama abonesi olduğu, davacı hakkında 13.10.2009-24.05.2010 tarihleri arasındaki dönem için 23.001,90 TL otomatik dönem faturası tahakkuk ettirildiği, davacının bu tahakkuk nedeniyle davalı kuruma 25.05.2010 tarihinde tüketim itirazına ilişkin dilekçe verdiği, bu dilekçeye istinaden 29.05.2010 tarihinde elektrik sayacının söküldüğü, 24.12.2010 tarihli Sayaç İnceleme ve Ayar Raporu ile, bakanlık mühürlerinin sağlam olduğunun, sayacın üst kapak açıldığı uyarısı verdiğinin, optik partla okunduğunda 20.07.2009 tarih ve saat 20:59"da açıldığı ihbarı verdiğinin ve sayaca müdahale edildiğinin tespit edildiği, bu rapora istinaden davacı hakkında kaçak elektrik tespit tutanağının düzenlendiği ve 24.05.2010-29.05.2010 tarihleri arası kaçak kullanım bedeli olarak 2.571,30 TL tahakkuk ettirildiği, 18.09.2009-12.10.2009 tarihleri arası için 7.667,00 TL ek tahakkuk yapıldığı anlaşılmıştır.
Bismil Asliye Ceza Mahkemesi"nin 10.01.2013 tarih, 2012/479 E-2013/54 K. sayılı Kararı ile, sanık H.. A.. hakkında karşılıksız yararlanma suçundan, yeterli delil elde edilemediğinden beraat kararı verildiği anlaşılmaktadır. Ceza yargılaması sırasında düzenlenen 17.03.2012 tarihli Bilirkişi Raporunda, sayacın elektriğinin 15.07.2009 tarihinde 3125 seri numaralı elektrik kesme tutanağı ile 10671 nolu mühürle kesildiği, sözkonusu aboneye 18.09.2009 tarihinde abonelik verildiği, dolayısıyla sayaca müdahale edildiği belirtilen tarihte trafonun kapalı olduğu ve daha abonelik verilmediği anlaşıldığından, kaçak elektrik kullanımının desteklenmediği, sayacın arızalı olduğu yönünde görüş bildirilmiştir.
Yargılama sırasında düzenlenen 15.10.2012 tarihli Bilirkişi Raporunda, tüketim değerleri gözönüne alındığında net bir kaçak tüketim görülmediği, tüketim ortalamasının normal olduğu, tüketim föyünde 13.10.2009-24.05.2010 tarihleri arasındaki dönem için kesilen 23.001,90 TL otomatik normal fatura bedelinin sulama yapılmış ise doğru olduğu, sulama yapılmamışsa doğru olmadığı belirtilmiş olup, mahkemece kaçak kullanımın kabulü halinde kaçak sarfiyat bedelinin 1.703,3 TL olduğu hesaplanmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan 08.08.2013 tarihli Bilirkişi Raporunda ise, kaçak elektrik enerjisi kullanılmadığı, elektrik sayacının bozuk olduğu kanaatine varılmış olup, 13.10.2009-24.05.2010 tarihindeki 23.001,9 TL çıkan faturanın hatalı olduğu, kurulu güce göre buğday sulamasına ilişkin anılan faturaya ilişkin hesaplama neticesinde davacının 5.371,2 TL borçlu olduğu belirtilmiştir. Mahkemece 15.10.2012 tarihli Bilirkişi Raporu ile hükme esas alınan 08.08.2013 tarihli Bilirkişi Raporu arasındaki çelişki giderilmeden hüküm kurulmuştur.
HUMK.nun 275. ve devamı maddelerinde "bilirkişilik" müessesesi düzenlenmiş olup, anılan maddede mahkemenin çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar vereceği düzenlendikten sonra 286. maddede de bilirkişinin oy ve görüşünün hakimi bağlamayacağı düzenlenmiş ise de işin çözümünde teknik bilgi ve birikimin gerekliliğine inanılarak bilirkişi incelemesi yaptırıldığına göre verilen raporlar çelişkili ise mahkeme HUMK.nun 283.maddesi hükmüne dayalı olarak, bilirkişiden açıklama ya da ek rapor isteyebileceği gibi 284.maddesi hükmüne dayalı olarak yeni bir bilirkişi heyeti oluşturularak yeni bir rapor alabilir.
Aynı ilkeler 6100 sayılı HMK beşinci bölümünde "bilirkişi incelemesi" ismi altında ve 266-287.maddeleri arasında düzenlenmiştir.
Bu durumda mahkemece (Ankara Mahkemeleri aracılığıyla) önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulu marifeti ile, yargılama sırasında alınan iki rapor arasındaki çelişkileri de giderecek biçimde rapor alınarak davanın sonuçlandırılması gerekirken, birbiriyle çelişen raporlardan ikincisine itibar edilerek yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.