MAHKEMESİ : SİLOPİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2012/248-2013/243

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; Şırnak İl Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görevli polis memuru M. D.."un 15.02.2011 tarihinde Silopi İlçesi .. Mah... Sokakta kanuna aykırı gösteri yapmakta olan bir grubu dağıtmaya çalışırken, grubun taş, sopa ve molotof ile karşılık vermesi sonucunda yaralandığını, görevi başında yaralanan polis memuruna 2330 sayılı yasa gereği 3.269,65 TL tazminat ödendiğini belirterek sözkonusu tazminatın ev başkanının sorumluluğu kapsamında davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesinde davalı olarak dava konusu eylemi gerçekleştirdiği bildirilen küçüklere velayeten babaları gösterilmiştir. Bu istek ve dava dilekçesi bir bütün halinde değerlendirildiğinde, dava TMK"nun 369. maddesinde düzenlenen ev başkanının sorumluluğuna ilişkindir. Anılan madde, TMK"nun ikinci kitabında yer almaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemesinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4. maddesinde; Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından doğan dava ve işlerin aile mahkemesinde çözümleneceği belirtilmektedir. Somut olay itibariyle de TMK.nun 369.maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın Aile Mahkemesi’nce görülmesi gerekmektedir.
Hal böyle olunca; uyuşmazlığın çözümünde Aile Mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek, ayrı bir Aile Mahkemesinin bulunması halinde görevsizlik kararı verilmesi, aksi halde davaya Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.