MAHKEMESİ : ADANA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/04/2012
NUMARASI : 2011/136-2012/136

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; davalı şirketin davaya konu işyerinde kaçak elektrik kullandığını iddia ederek, tahakkuk eden bedelin tahsili amacıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali ve inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili cevap dilekçesi ile; müvekkilinin davaya konu işyerindeki aboneliğini iptal ederek, işyerini dava dışı 3.bir şirkete kiraya verdiğini, tutanak tarihinde halen bu kiracının fiili kullanıcı olduğunu ancak daha sonra kiracının borçlarını ödemeden adresini değiştirdiğini bu nedenle borcun kendisinden tahsil edilmeye çalışıldığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporu yerinde görülerek 01.09.2005 tarihinde enerji kesim işlemi yapıldığında sayaç üzerindeki endeksin 420.70 kwh olduğu, 20.06.2009 tarihinde yeni kiracının sayaç değiştirme işlemi yaptırdığında endeksin 512.35 kwh olarak tespit edildiği için, 82.485 kwh fark tüketim gerçekleşmiş olduğu, dava dışı şirketin çok kısa olan kiralama döneminde bu kadar tüketimin yapılmasının mümkün olmadığı, davalının 01.09.2005 tarihindeki enerji kesimi sonrası mühürleri kaldırarak enerji kullanmaya devam ettiği, dava dışı kiracının 08.06.2009 ile 20.06.2009 tarihleri arasındaki 18 günlük dönemde bu tüketimi yapmasının mümkün olmadığı, tüketimden dolayısı ile oluşan bedelden davalının sorumlu olması gerektiği ve yapılan hesaplama sonucu davalının usulsuz kullanımı nedeni ile oluşan borcunun 27.305,50 TL olduğu kabul edilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Elektrik Tarifeleri Yönetmeliği 1.3.2003 tarihinde yürürlükten kaldırılmış ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa dayanılarak hazırlanan ve 25 Eylül 2002 günlü Resmi Gazete’de yayınlanarak 1.3.2003 tarihinde Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği yürürlüğe girmiştir. Aynı yönetmeliğin 15.maddesi; kaçak elektrik tespitinin, süresinin tüketim miktarı hesaplamasının ve tahakkukun nasıl yapılacağını açıklamıştır. Buna göre, kaçak elektrik kullanım süresinin belirlenmesi ve tüketim hesaplanması, kaçak kullanım tarihinde yürürlükte bulunan kurul kararına göre yapılması gerekir. Bu çerçevede EPMH. yönetmeliği ve yönetmeliğin atıf yaptığı EPDK tarafından yayınlanan Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanımına İlişkin Usul ve Esaslar başlıklı 29.12.2005 tarihli ve 622 sayılı karar ve Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanımı ile Güvence Bedellerinin Hesaplanması ve Güncelleştirilmesine İlişkin Usul ve Esaslar başlıklı 21.03.2003 tarihli 122 sayılı kararı bulunmaktadır.
Somut olayda; borç nedeniyle elektriğin kesildiği 01.09.2005 tarihi ile kesilen elektriğin kurum bilgisi dışında açılıp kullanıldığının tespit edildiği 26.06.2009 tarihleri arasında tahakkuk eden bedelin tahsili talep edilmiştir. Mahkemece, talep edilen bedelin hesaplanması için bilgisine başvurulan bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, tahakkuk dönemlerinde yürürlükte olan iki ayrı kurul kararı hükümlerine göre ayrı ayrı değerlendirme yapılmamıştır. Davacı talebine ilişkin değerlendirmenin, tahakkuk tarihleri dikkate alınarak, 29.12.2005 tarihinden önceki tahakkuklar için 122 sayılı kurul kararı, bu tarihten sonraki tahakkuklar için ise 622 sayılı kurul kararı hükümlerine göre ayrı ayrı yapılması gerekir.
Hal böyle olunca, mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, mahkemece öncelikle dosyanın önceki bilirkişi dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi, bilirkişi heyetinden davacının davalı taraftan isteyebileceği bedelin hesaplanması konusunda denetime elverişli bir rapor alınması, daha sonra toplanan ve toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de; somut olayda dava dışı şirketin davaya konu işyerinde 08.06.2009 tarihinden itibaren abone ve fiili kullanıcı olduğu düşünüldüğünde, davalı şirketin sorumluluğunun bu tarihe kadar olacağı değerlendirilmeden yukarıdaki gerekçe ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.