Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11270 Esas 2022/3892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklının icra mahkemesine başvurusunda; borçlunun taşınır ve taşınmaz mallarındaki hacizler baki kalmak kaydıyla banka hesaplarına konulan hacizlerin kaldırılmasını talep ettiklerini, icra müdürlüğünce bu talebin alacağın tahsiline karine teşkil ettiği gerekçesiyle dosya borcunun tamamı üzerinden tahsil harcı alınmasına karar verildiğini, bahsi geçen kararın hatalı olduğunu, tahsil harcı alınmaması gerektiğini ileri sürerek icra müdürlüğünün 28.9.2020 tarihli kararının iptalini istediği, İlk Derece Mahkemesi’nce şikayetin reddedildiği, karara karşı şikayetçi alacaklı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi’nce alacaklının istinaf başvurusunun kesin olarak esastan reddine hükmedildiği, bu kararın şikayetçi tarafından temyiz edildiği ve aynı Bölge Adliye Mahkemesi’nin ek kararıyla; anılan karar İİK’nun 363/1. maddesi gereğince kesin olarak verilmiş olduğundan alacaklının temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği, ek kararın alacaklı tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, şikayete konu 28.9.2020 tarihli icra müdürlüğü kararı ile % 4,55 oranı üzerinden harç alınmasına karar verildiği, alacaklının şikayetinde dosya borcunun tamamı üzerinden harç alınamayacağını ileri sürdüğü, buna göre 19.566.479,85 TL olan toplam takip tutarı üzerinden hesaplanan harç miktarı 890.274,83 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararının miktar olarak temyizinin kabil olduğu görülmektedir. Bu durumda, 27.9.2021 tarihli temyiz dilekçesininin reddine dair ek kararın kaldırılmasına oybirliğiyle karar verildikten sonra alacaklının esasa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Davacının iddia ve savunmasına, dayandığı belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 24/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.