MAHKEMESİ : İzmir 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2013/203-2013/834

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında vagon temizliği konusunda 21.06.2007 tarihli hizmet sözleşmesi imzalandığını, davalı işçilerinden dava dışı A.Y., çeşitli işçilik alacaklarının tahsili amacıyla asıl işveren durumundaki müvekkiline karşı açtığı davanın, müvekkili aleyhine sonuçlandığını ve bu ilama dayanılarak başlatılan icra takibi sonucunda, müvekkilinin dava dışı işçiye ödeme yapmak zorunda kaldığını, icra takibi sonucunda ödenen bu meblağın davalı ile müvekkili arasındaki hizmet sözleşmesi uyarınca, davalıdan rücuen tahsili gerektiğini ileri sürerek, 5.609,68 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, gerçek işverenin davacı kurum olduğunu, dava dışı işçinin, müvekkiline bağlı olarak sadece 45 gün çalıştığını, çalışmasının büyük çoğunluğunu diğer bir taşeron şirkete bağlı olarak yaptığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın İş Mahkemesi"nin görevine girdiği gerekçesiyle, mahkemenin görevsizliğine dair verilen karar, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin 04.12.2012 tarih ve 21065 E., 27722 K. sayılı ilamıyla, taraflar arasında işçi işveren ilişkisi bulunmadığı gibi uyuşmazlığın çözümünde İş Kanunu hükümlerinin uygulanmasının da söz konusu olmadığı, bu bakımdan davada genel mahkemelerin görevli olduğu belirtilerek bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; dava dışı işçinin, asıl işveren durumundaki davacının işyerinde, 20.05.2006-30.06.2007 tarihleri arasında bir başka alt işverene bağlı olarak, 01.07.2007-15.08.2007 tarihleri arasında da davalıya bağlı olarak çalıştığı, son işveren durumundaki davalı şirketin ihbar tazminatı ve izin ücreti alacağından sorumlu olduğu, hafta tatil ücretleri ve genel tatil ücretlerinden önceki alt işverenin sorumlu bulunduğu, kıdem tazminatı alacağının ise alt işverenlerdeki çalışma süresine göre oranlanması gerektiği, bu durumda davalının sorumlu olduğu miktarın 1.986,83 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile bu meblağın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fazla alınan peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.