MAHKEMESİ : Nazilli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/01/2013
NUMARASI : 2012/537-2013/9

Davacı TEDAŞ Menderes Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili Avukat F. Ö.. tarafından, davalı A.. İ.. aleyhine 05/06/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davacının iş kazası sonucu maluliyet nedeniyle işçi tarafından açılan maddi ve manevi tazminat davası sonucunda ödediği bedelin diğer müteselsil sorumlu davalıdan rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı İ.Ö.."in uğradığı iş kazası nedeniyle aleyhine açılan tazminat davası neticesinde İ. Ö.."e icraen 290.618.81 TL ödediğini, Denizli 1. İş Mahkemesi"nin 2006/1717 Esas 2010/345 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılamada davalının %40 oranında kusurlu olduğunun tespit edildiğini belirterek ödediği miktardan davalının kusuruna isabet eden kısmın tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kesinleşen Denizli 1. İş Mahkemesi"nin 2006/1717 Esas, 2010/345 Karar sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporu uyarınca dava konusu olayda davalının %40 oranında kusurlu olduğu kabul edilerek, davacının davalıdan davaya konu miktarı isteyebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, iş bu dosyanın davacısının davalı olduğu Denizli 1. İş Mahkemesi"nin 2006/1717 Esas, 2010/345 Karar sayılı dosyasında, iş kazasında davacı işçi İsmail Özer"in %20, davalının %40, aynı mahallede çalışan ve davada taraf sıfatı olmayan Aydın Köy Hizmeleri İdaresi"nin ise %40 oranında kusurlu oldukları belirlendikten sonra davacı işçi için 33.020,71 TL maddi ve 35.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verildiği, kararın 21. Hukuk Dairesi"nin onama kararı ile kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Davalının, Denizli 1. İş Mahkemesi"nin 2006/1717 Esas, 2010/345 Karar sayılı davada davalı taraf olarak bulunmadığı anlaşıldığına göre; mahkemece, dava konusu iş kazasında davalının kusurunun %40 olarak kabul edilmesi doğru değildir. Mahkemece, davalının tüm delilleri toplandıktan sonra kusur durumuna ilişkin yeniden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken davalının kusur durumu belirlenmeden eksik incelemeyle karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.