MAHKEMESİ : Van 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2013
NUMARASI : 2012/190-2013/292

Davacılar H.. O.. vd. vekili Avukat D.A.. tarafından, davalı M.. H.. aleyhine 26/04/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, kendilerine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile el konulduğunu yapılan yargılama sonunda beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazminini talep etmişlerdir.
Davalı, yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacıların beraat ve iade kararının kesinleşmesinden itibaren hayvanları geri alma hakkına kavuştukları belirtilerek elkoyma tarihi ile ceza mahkemesi kararının kesinleşme tarihi arasındaki koyun bedelleri ve beklenen gelirler zarar kapsamı olarak belirlenmiş ve bulunan miktar hüküm altına alınmıştır.
a)Dosya içeriğinden; karara esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamaların dava tarihi esas alınarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Oysa zarar haksız fiilin gerçekleştiği tarih olan el koyma tarihinde gerçekleşmiştir. Davaya konu koyunlara el koyma tarihi itibarıyla bedelleri zarar olarak hesaplatılması ve bu bedelin zarar olarak kabul edilmesi gerekirken mahkemece, dava tarihindeki verilere göre yapılan hesap esas alınarak karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
b)Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacılara ait 225 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 26/09/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı şahsa teslim edilmiştir. Hakkari Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2000/226 Esas sayılı dava dosyasında, davacılar ve diğer sanıklar hakkındaki toplu kaçakçılık suçundan yapılan yargılama neticesinde 22/03/2001 tarih ve 2001/43 sayılı kararla sanıkların beraatine ve yedieminde bulunan 225 adet küçükbaş hayvanın karar kesinleştiğinde davacılara iadesine karar verilmiş, karar müdahil Gümrük İdaresi"nin temyiz kanun yoluna başvurması üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesi 01/07/2002 tarih ve 2002/12576 Esas, 2002/10453 Karar sayılı ilamı ile onanmış ve belirtilen tarihte kesinleşmiştir.
Davacıların denetim sırasında ve sonrasında el konulan hayvanlara ait menşe şehadetnamesini ibraz edememeleri, ceza dosyasının beraat ve iade kararının 01/07/2002 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 26/04/2012 tarihinde eldeki bu davayı açmaları gibi kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusurlarının bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından 6098 sayılı TBK."nun 50, 51 ve 52. (818 sayılı BK. 42, 43 ve 44) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2/a-b) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının yukarıda ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine 10/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.