MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; davalının taşınmazda 01.04.1976 tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, ihtara rağmen kira bedelini artırmadığını ileri sürerek, 01.04.2011 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 10.000 TL olarak tespitini istemişlerdir.Davalı; taşınmazda hisse satın alarak malik olduklarını, taşınmazın fiilen bölünmüş olduğunu, 2 parselde hisselerinden daha az alan kullandıklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davalının paydaş olduğu, uyuşmazlığın paylı mülkiyet kuralları çerçevesinde çözümü gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu kiralananla ilgili 01.04.1976 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesi ile dava konusu taşınmazlarda bulunan 1 nolu fabrika blokunun iç kısmında halen duvarla ayrılmış tarafın ön kısmına geçmemek şartı ile yan taraftaki arazinin incir ağacını hizalayan kısmının dava dışı ... tarafından kendi adına asaleten, diğer malikler adına vekaleten kiraya verildiği, kiraya verenlerden ..."e ait olan 4805 nolu parseldeki 45198/332800 hissenin ve 4804 parselde bulunan 28150/332800 hissenin 15.05.1991 tarihinde davalı kiracı şirket tarafından satın alındığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, kira ilişkisinin kurulmasından sonra kiralanan taşınmazın bulunduğu parselde pay sahibi olan davalının adı geçen kiraya verenlere kira bedeli ödeyip ödemeyeceği davacıların kira bedelinin tespitini isteyip istemeyecekleri hususlarındadır. Geçerli olan bir kira sözleşmesi ya tarafların birbirine uygun fesih bildirimi ile ya mahkeme kararı ile ya da kiralananın yok olması ile sona erer. Kiracı, kiralananı kullanımında bulundurduğu sürece kira bedeli ödemek ile yükümlüdür. Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin sona ermediği ancak davalının kullandığı alanda daha fazla paya sahip olduğu ve taşınmazdaki diğer paylar üzerinde kiracılığın devam ettiği sabittir. Bu durumda mahkemece, öncelikle dava konusu taşınmazlara ait takyidatlı tapu kayıtları ve kiraya verenlerden ölü olanların mirasçılık belgeleri getirtilmeli, elbirliği mülkiyeti ile taşınmazda ortak olanlar da gözetilerek varsa davaya dahil edilip işin esası incelenerek, kiralananda davalının sahip olduğu payın ve 2008 yılının kira bedelinin belirlenmesi için aynı davacılar tarafından açılan davanın sonucuna göre, talep edilen 01.04.2011 tarihinden itibaren hak ve nesafete göre mi yoksa endeks uygulanarak mı kira bedelinin tespitinin gerektiği üzerinde de durulup kira bedelinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.