MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenlere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazası sonucu sürekli iş göremezliği nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 174.815,97TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacı sigortalının davalı işveren şirkete ait işyerinde dokumacı olarak çalışmakta iken iş kazası geçirdiği, davacı sigortalının sürekli iş göremezlik derecesinin % 35.2 olduğu, hükme esas bilirkişi kusur raporunda olayın meydana gelmesinde davalı işverenin % 80, davacı sigortalının % 20 oranında kusurlu bulunduklarının belirtildiği, dava dilekçesinde davacının montaj ustası olarak asgari ücretin çok üzerinde ücret aldığının belirtildiği, Mahkemece ...."dan 13 yıllık kıdemli makine montaj işçisinin alabileceği emsal ücretin araştırılması üzerine kaza tarihi itibariyle aylık 900,0 TL ücret alacağının belirtildiği, tanıkların aylık 900,0 TL ücret aldığını beyan ettikleri, işyeri kayıtları ve sigortalılık bilgilerinde belirtilen ücretin asgari ücrete yakın seviyede olduğu, hesap raporunda davacının muhtemel yaşama süresinin TRH-2010 yaşam tablosuna göre tespit edilerek işyeri kayıtlarına göre asgari ücretin 1.003 katı ve emsal ücret yazı cevabına göre(aylık 900,0 TL) asgari ücretin 2.57 katı üzerinden ayrı ayrı hesaplama yapılarak iki seçenekli rapor düzenlenildiği, Mahkemece asgari ücretin 2.57 katı üzerinden yapılan hesaplamanın hükme esas alınarak sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Kusurun aidiyet ve oranı uyuşmazlık konusu değildir.
Uyuşmazlık maddi zararın belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. Zararlandırıcı sigorta olayına maruz kalan sigortalının veya hak sahiplerinin maddi zararının hesabında, gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin ise sigortalının imzası bulunan iş yeri kayıtlarından saptanacağı, iş yeri kayıtlarının bulunmaması veya gerçek durumu yansıtmadığının anlaşılması halinde ise işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret gözönünde tutularak belirlenmesi gerektiği, Dairemizin giderek Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, davacı sigortalının davalı işyerinde dokumacı kalfası olarak çalıştığı ve 13 yıllık kıdeminin bulunmadığı anlaşıldığından, bilirkişi hesap raporunda .... yazı cevabına göre 13 yıllık kıdemli makine montaj işçisinin alabileceği emsal ücret üzerinden yapılan hesaplamanın hükme esas alınması doğru olmamıştır.
Yapılacak iş; davacı sigortalının yaptığı iş, yaşı, kıdemi belirtilmek suretiyle ilgili meslek odalarından ve gerektiğinde ...."nden olay tarihinde alabileceği emsal günlük net ücretleri sormak, buradan gelen neticelere göre saptanacak gerçek ücret miktarı üzerinden taraflar yararına oluşan kazanılmış haklara riayet edilerek ve davacının muhtemel yaşama süresinin Dairemizce kabul gören PMF-1931 yaşam tablosuna göre tespit edilerek maddi zararını yeniden hesaplatmak ve çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.