MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarında gerçek ücretin tespitiyle, Kurum kayıtlarının düzeltilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının 01.09.1998– 23.11.2012 tarihleri arasındaki prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı Kurum kayıtlarındaki gerçek ücretinin 2.170,00 TL olarak düzeltilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı ...."de .... bölümünde çalıştığını beyan eden davacının davalı işyerinde 01.09.1998 – 23.11.2012 tarihleri arasında aralıksız çalışmasının bulunduğu, dosyada mevcut ücret bordrolarından; 2012/1-2-11. aylar arası brüt ücretin 1.117,47 TL olduğu ve bu bordroların davacı tarafından imzalandığı, 2012/3-10. aylar arası ücret bordrolarında ise imza bulunmadığı, davacı tanıkları tarafından davacının 2.100,00 – 2.200,00 TL ücret ile çalıştığının beyan edildiği, bordro tanıklarının dinlenilmediği, mahkemece Eskişehir Sanayi Odası"ndan; “seramik fabrikasında ... bölümünde” çalışan bir kişinin ücretinin sorulduğu ve 2012 yılında brüt 1.529,00 TL alacağının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın niteliği gereği, çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilmesine karşın, ücretin ispatında bu denli bir serbestlik söz konusu değildir. Hukuk Genel Kurulu"nun 2005/21-409 E, 2005/413 K sayılı kararında da belirtildiği üzere; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 288. maddesindeki (Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 200. maddesi) yazılı sınırları aşan ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır.
Ücret miktarı yasada düzenlenen sınırları aşıyorsa, tespiti gereken gerçek ücretin hukuksal geçerliliği haiz olarak düzenlenmiş bulunmaları kaydıyla, işçinin imzasının bulunduğu aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür.
Yazılı delille ispat sınırının altında kalan miktar için tanık dinletilebilir. Tespiti istenen miktar sınırı aşıyor olsa bile varlığı iddia edilen çalışmanın öncesine ve sonrasına ait yazılı delil başlangıcı sayılabilecek belgeler bulunuyorsa tanık dinletilmesi mümkündür (HMK m. 202).
506 sayılı Kanunun 78. maddesinde prime esas günlük kazançların alt ve üst sınırlarının ne olacağı gösterilmiştir. Günlük kazancın alt sınırı, HUMK"nun 288. maddesinde belirtilen sınırı aşıyorsa ücretin yazılı delille saptanması gereğinin pratikte bir önemi kalmayacaktır. Zira, 506 sayılı Kanunun 78. maddesine göre, günlük kazançları alt sınırın altında olan sigortalılar ile ücretsiz çalışan sigortalıların günlük kazançları alt sınır üzerinden hesaplanacaktır.
Somut olayda ise; yukarıda anılan Yasa hükümleri dikkate alınmadan ve 2012/1-2-11. aylar arası ücret bordrolarında davacının imzasının bulunduğu göz ardı edilerek sonuca gidilmesi, ayrıca davacının hangi tarihler arasında ne kadar ücret ile çalıştığı açıkça belirtilmeden infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ....."ne iadesine, 26/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.