İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/16322 Esas 2017/8517 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16322
Karar No: 2017/8517
Karar Tarihi: 12.06.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/16322 Esas 2017/8517 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme Ceza Dairesi tarafından verilen 2016/16322 E. ve 2017/8517 K. kararında, sanığın kasten yaralama suçundan mahkum olduğu ve bu kararın temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilirken, sanığın hakaret suçundan mahkum olduğu ancak bu kararın temyiz itirazlarının kabul edildiği ve bozulduğu ifade edilmiştir. Bu bozulmanın nedeni olarak, somut delil gösterilmeden sanığın suçlu bulunması, iddianamede gosterilmeyen sevk maddelerine dayanarak uygulama yapılması ve Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan iptallerin sanığın hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesini gerektirmesi gösterilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan iptaller detaylı bir şekilde incelenmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2016/16322 E. , 2017/8517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın aşamalarda suçlamayı inkar etmesi ve sanığın katılan ..."e hakaret ettiğine ilişkin tanık anlatımının bulunmaması karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair somut deliller denetime imkan verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
b) Sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 125/4. maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
c) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.