Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1,22/3, 62, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hakkında takdiri indirim nedenleri, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı uygulanmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık sevk ve idaresindeki minibüs ile seyir halinde iken araçta yolcu olarak bulunan katılan ...’ün inmek istediğini söylemesi üzerine kapıyı açtığı, yolcu indirmek için yol içerisinde durup yolcunun inmesini tamamlamadan kapısı açık halde hareket ettiği sırada inmek üzere kapı önünde bulunan katılan ..."ün açık olan kapıdan kaplama içerisine düşmesi neticesi yaralandığı olayda;
Her ne kadar dairemizin 31.03.2014 tarih 2013/12737 E. 2014/7843 K. sayılı ilamının emsal alınarak meydana gelen olayda bilinçli taksir koşullarının oluştuğu kabul edilmiş ise de;
İlama konu olayda aracın kapısının sürekli açık vaziyette seyrettiği söz konusu olup dosyamızda ise olan anlık yolcunun inmesi için açılan kapıdan düşmesiyle gerçekleştiğinden sanık hakkında bilinçli taksir hükümleri uygulanarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.