Mahkeme : İZMİR 33. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurm
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürülüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma ve somutlaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında UYAP kayıtlarında tespit edilen, 08.02.2007 suç tarihli kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı, Karşıyaka (Kapatılan) 1.Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2007/813 esas sayılı dosyasından verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği hususunun, C.Savcılığı, ilgili mahkeme ve denetimli serbestlik müdürlüğünden sorularak tespit edilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, “kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır” hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; sanığa İzmir Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nün 04.06.2013 tarihli çağrı davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu; bu ihtardan sonra sanığın denetime başladığı, sanığın tedavi programına uymaması üzerine, sanığa İzmir Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü tarafından 24.09.2013 tarihli birinci uyarının tebliğ edilerek ihtarda bulunulduğu ve sanığın müracaatta bulunması üzerine denetime devam edildiği; sanığın 13.02.2014 tarihli bireysel görüşmeye katılmaması üzerine, sanığa tekrar uyarı yazısı tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın ilk uyarıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.