Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

1) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın mağdur .."e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ve müdafiinin sübuta, meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, mağdurun damadı ile trafikte tartışma yaşayan sanığın, üzerinde bulunan ruhsatsız tabancasını çıkardığı ve olaya müdahale etmeye çalışan mağduru hedef alarak bir kez ateş ettiği, açılan ateş nedeniyle sol koltuk altı bölgesinden isabet alan mağdurun hayati tehlike geçirdiği olayda;
1) Kullanılan silahın niteliği, hedef alınan vücut bölgesi ve meydana gelen yaralanmaya göre, sanığın eylemi ile ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve bu nedenle kasten öldürme suçuna teşebbüsten cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği,
Mağdura ait tüm tedavi evrakları, film ve grafilerinin temin edilerek dosya ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek mağdurun yaralanmasının niteliği ve iç organlarda yaralanmaya neden olup olmadığı hususunda rapor aldırılarak sonucuna göre teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi uyarınca makul bir ceza tayini gerektiği gözetilmeden, Av. Cengiz Gökçek Devlet Hastanesi Baştabipliğinin 19.09.2008 tarihli yetersiz rapor ile suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçunda hüküm kurulması,
2) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kabule ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 86/3-e maddesinin uygulanmasından sonra aynı kanunun 87/1-d maddesi gereğince bir kat artırım yapılmadan, 87/1-son maddesi uyarınca doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’un 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla kısmen tebliğnamereki düşünce gibi BOZULMASINA, 17/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.