MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının konukevi personel şefi olarak çalıştığını, iş akdinin ihale süresinin bitmesi nedeniyle davalı tarafça haksız feshedildiğini beyan ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile bir kısım ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı vekili, davacının belirli bir süreyle davalı işyerinde çalıştığını, sürenin bitmesi nedeniyle iş sözleşmesinin feshediliğini, ödenmeyen bir alacağının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delilere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla mesai alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışma ve genel tatil çalışmasının bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesai çalışmasının yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Fazla çalışmaya dair kurallar hafta tatili için de geçerlidir.
Somut olayda; davacı haftanın 6 günü 8.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, son üç yıl ise kalorifer açma ve kapatma işine baktığı için saat 17.00" dan sonra gece 24.00" a kadar çalışmasının sürdüğünü, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, ayrıca hafta tatili izinlerinin de kullandırılmadığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının 31.08.2010 tarihine kadar haftada 6 gün 08.00-17.00 saatleri arasında çalıştığı, 1 saat ara dinlenme süresi mahsup edildiğinde haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı, kalorifer açma kapama işini yaptığı son üç yıl ise haftanın 6 günü 08.00-22.00 saatleri arasında çalıştığı, günlük 2 saat ara dinlenme süresi mahsup edildiğinde haftalık 27 saat fazla mesai yaptığı, ancak işçinin günlük 11 saatten fazla çalışma yapamayacağı değerlendirilerek haftalık 15 saat fazla çalışma yaptığı, tüm çalışma döneminde hafta tatillerini kullanmadığı kabul edilerek fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacakları hesaplanmıştır. Davacının 31.08.2010 tarihine kadar haftalık 3 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle fazla çalışma ücret alacağına hükmedilmesinde bir hata bulunmamaktadır. Ancak davacının kalorifer açma ve kapama işinde çalıştığı iş sözleşmesinin sona ermesinden önceki üç yıllık dönemde, Mahkemece, kaloriferin yandığı tarihler tespit edilerek sadece kaloriferin yandığı dönem dikkate alınmak suretiyle fazla mesai ve hafta tatili ücret alacaklarına yönelik talebin hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.