MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette dozer operatörü olarak çalıştığını, iş akdine bildirimsiz olarak son verildiğini beyan ederek ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalının ücret alacağının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin davalı tarafça kanıtlanamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacak şekilde iş akdinin sonlandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; davacı haftanın 7 günü sabah 07.30-17.00 saatleri arasında normal mesai yaptığını, saat 17.00" dan sonra da saat 19.00" a kadar fazla mesai yaptığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 07.30-17.30 saatleri arasında çalıştığı, haftanın 4 günü çalışmasının da saat 19.00" a kadar uzadığı, 10 saati geçen çalışmalar bakımından 1.5 saat ara dinlenme yapıldığı, buna göre davacının haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı değerlendirilmiştir. Ancak bilirkişi raporunda davacının haftanın kaç günü çalıştığı ve haftalık 15 saat fazla mesai süresine ne şekilde ulaşıldığı belli değildir. Dosya kapsamına göre denetime açık şekilde hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hatalı rapora göre hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.