Kayseri Ceza Kararları - Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1427 Esas 2019/10278 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1427
Karar No: 2019/10278
Karar Tarihi: 15.10.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1427 Esas 2019/10278 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Adli para cezası ödenmediği takdirde infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Yapılan yargılamaya uygun olarak oluşan kanaat ve takdir gereği diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK'nın 50/1-a yerine TCK'nın 50/3, 50/1-a maddelerinin yanlış gösterilmesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle hükmün bozulması gerektiği, yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda karar verilmesi mümkün bulunduğu ve sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ile suçun işlenmesindeki özellikleri nazara alınarak TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesi gerektiği açıklanmıştır. Ayrıca, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesi, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri

12. Ceza Dairesi 2018/1427 E. , 2019/10278 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK’nın 50/1-a. maddesi yerine TCK"nın 50/3, 50/1-a. maddeleri olarak yanlış gösterilmesi;
2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. fıkrası çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.