Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 15/09/2018 tarihli ve 2018/159229 soruşturma, 2018/108616 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 24/01/2019 tarihli ve 2019/416 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 160. maddesinde yer alan “Cumhuriyet savcısı, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlar. Cumhuriyet savcısı, maddî gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, emrindeki adlî kolluk görevlileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan delilleri toplayarak muhafaza altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür.” şeklindeki düzenleme karşısında, Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmak zorunda olduğu, dosya kapsamına göre, şüphelinin sevk ve idaresinde bulunan araç ile otobanda seyir halindeyken karşıdan karşıya geçmekte olan mağdura çarparak yaralanmasına neden olduğu olay nedeniyle hakkında düzenlenen kaza tespit tutanağında herhangi bir kural ihlali yapmadığının tespit edildiğinden bahisle hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de,
Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 05/09/2013 tarihli ve 2012/19402, esas, 2013/19286 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere taksirle işlenen suçlardan dolayı kusurluluk değerlendirmesi ancak mahkeme hakimi tarafından yapılabileceği, kusurun belirlenmesi normatif bir değerlendirmeyle mümkün olmakla birlikte, konunun teknik bilgiyi gerektirmesi, hakimin hukuk bilgisiyle sorunu çözemeyeceği durumlarda, bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğinde dahi, bilirkişinin inceleme yetkisi kusurlulukla ilgili olmayıp, işin tekniği ve norma aykırı davranışın belirlenmesi ile sınırlı olacağı, bilirkişi raporlarının mahkemeyi bağlayıcı değil, delilleri değerlendirme vasıtalarından biri olduğu, mahkemelerin gerekçelerini açıklamak suretiyle bilirkişi raporlarına itibar edip etmeme hususunda takdir ve değerlendirme hakkına haiz bulunduğu, bilirkişi tarafından münhasıran hakimin yetkisinde bulunan kusurluluk konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmaması gerekmekle birlikte, bu yöndeki bir değerlendirmenin de hakimi bağlayıcı bir yönünün bulunmadığı, bu haliyle şüphelinin kusur durumunun her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı biçimde tespit edilmesi bakımından olay yerinde keşif yapılarak, tarafların kusur durumuna ilişkin Adli Tıp Kurumu veya Karayolları İhtisas Kürsüsünden teknik bilirkişi raporu alınmasından sonra şüphelinin hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, yapılan eksik soruşturma sonucu verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 05/07/2019 gün ve 94660652-105-34-4245-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 12/07/2019 gün ve 2019/73367 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şüphelinin idaresindeki otomobili ile yerleşim yeri içindeki, bölünmüş, 4 şeritli, her biri şeridi 3 metre genişliğinde, asfalt kaplama otoyolda seyri sırasında motorlu bisikletinden belirlenemeyen bir sebepten inerek karşıya geçmeye çalışan yaya Serkan Çelebi"ye çarptığı ve geçece doktor raporuna göre hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda, 15/07/2018 tarihli kaza tespit tutanağına göre şüphelinin kusursuz, yaya Serkan Çelebi"nin tam kusurlu olduğunun tespit edildiği, olay yerine ilişkin krokiler incelendiğinde yolun her iki yanında ve orta refüjde bariyer bulunduğu, bu şekilde kati surette yaya geçişine kapalı olduğu, şüphelinin olay mahallinde öngörülen hız limitlerini aştığına dair de delil bulunmadığı anlaşılmakla; İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 15/09/2018 tarihli ve 2018/159229 soruşturma, 2018/108616 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar ile anılan İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 24/01/2019 tarihli ve 2019/416 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 24/01/2019 tarihli ve 2019/416 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.