17. Ceza Dairesi 2019/10841 E. , 2020/982 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK" nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK" nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Mükerrir olan sanık hakkında TCK’ nun 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazdan başlamak üzere 1 yıl süre ile denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’ nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK" nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK" nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların ve cezanın infazından başlamak üzere TCK 58/6-7 ve 5275 Sayılı Kanun"un 108/4-6 maddeleri gereğince sanık hakkında 1 yıl süreyle denetimli serbestlik uygulanmasına ” ilişkin bölümlerin çıkarılması ile yerine “TCK" nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mağdurun kovuşturma aşamasında, kollukta beyanda bulunduktan 4-5 gün sonra zararının sanık tarafından giderildiğini beyan ettiği, mağdurun soruşturmada beyanın alındığı tarihin 06.02.2015 olup iddianamenin kabulü tarihinin 23.02.2015 olduğu, buna göre mağdurun zararının soruşturma aşamasında giderildiğinin anlaşılmasına karşın sanığın cezasından 5237 sayılı TCK’ nun 168/1 yerine 168/2 maddesi uyarınca indirim yapılmak sureti ile sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK" nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK" nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Mükerrir olan sanık hakkında TCK’ nun 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazdan başlamak üzere 1 yıl süre ile denetim süresi belirlenmesi,
4- Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’ nun 142/2-h, 143, 168/2 maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay 22 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi ile 1/6 indirim yapılması sonucunda cezanın 3 yıl 2 ay 3 gün yerine, 2 yıl 14 ay 3 gün olarak belirlenmesi sureti ile sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.