MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 17.10.2014 gününde verilen dilekçe ile miras sebebiyle istihkak istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 08.07.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar, davalının banka memurunu eve getirterek murisin hesabında bulunan parayı kendi hesabına geçirdiğini, murisin maaş hesabından paralar çektiğini, miras paylarına karşılık gelen 16.236,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmişlerdir.
Davalı, murisin kendi rızası ile bankadaki parayı kendisine verdiğini, maaş hesabından 560,00 TL çekildiğini, bu paraların murisin ihtiyaçları ve cenaze masrafları için kullanıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, mirasta denkleştirme istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanununun 669. maddesinin 1. fıkrasında yasal mirasçıların mirasbırakandan kanundaki miras paylarına mahsuben elde ettikleri sağlararası karşılıksız kazandırmaları denkleştirmeyi sağlamak için terekeye geri vermekle birbirlerine karşı yükümlü oldukları; 2. fıkrasında miras bırakanın çeyiz veya kuruluş sermayesi vermek ya da bir mal varlığını devretmek veya borçtan kurtarmak v.b. gibi karşılık almaksızın alt soyuna yapmış olduğu kazandırmaların aksi mirasbırakan tarafından açıkça belirtilmiş olmadıkça denkleştirmeye tabi olacağı hükme bağlanmıştır. TMK"nın anılan maddesine göre altsoy açısından karşılıksız kazandırmada miras payına mahsup
edilmek üzere hareket edildiği yönünde karine olup; kural olarak denkleştirme söz konusudur. Kazandırmanın miras payına mahsuben verilmediğinin ispat yükü kazandırmadan yararlanan davalıya düşer.
Somut olaya gelince; muris tarafından 30.01.2014 tarihinde altsoy mirasçı olan .... hesabına 26.035,95 TL paranın havale edildiği, yine murisin vefatından önce maaşından 560.00 TL çekildiği davalının kabulündedir. Muris tarafından davalıya verilen paranın ve davalı tarafından bankadan çekilen emekli aylığının miras payına mahsuben verilmediğinin, bu paradan murisin ihtiyaçları ve cenaze masraflarının harcandığı, davalı ... tarafından ispat edilmesi gerekir.
Mahkemece ispat külfetinin davacılarda olduğu kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.