MAHKEMESİ : Espiye Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2012/169-2013/218

Davacı Orman Genel Müdürlüğü vekili Avukat S. Ö..Yazar tarafından, davalı N.. A.. aleyhine 23/05/2012 gününde verilen dilekçe ile ormandan ağaç kesme nedeniyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, orman kanununa muhalefet nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm; davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 61 no"lu bölmede 18 adet dikili ağacı motorlu testere ile kesmek sureti ile hayatiyetini kaybetmesine sebebiyet verdiğini, bir kısım alanda da açma yaparak orman örtüsünü kaldırdığını belirterek 113. madde tazminatı ve ağaçlandırma giderinin tazminine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davalının Espiye Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/281 esas, 2012/483 sayılı kararı ile 6831 sayılı Orman Kanununa muhalefet eyleminden dolayı mahkum edilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğini, keşif yapılmamakla birlikte Sulh Ceza Mahkemesi tarafından yapılan keşif ve bilirkişi raporları doğrultusunda davalının açma eyleminin çok uzun yıllar öncesinden yapıldığının belirlendiği, bunun yanında taşınmazın davalı tarafından kullanıldığı, üzerindeki orman bitki örtüsünün davalı tarafından bizzat kaldırıldığının kanıtlanamadığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Espiye Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/198 esas, 2012/483 sayılı kararı ile davalının 6831 sayılı yasanın 93/1 maddesine muhalefet etmekten cezalandırılmasına karar verildiği, suçun yeniden tarla açmak suretiyle işlenmiş olduğu ve ağaçların motorlu testere ile kesildiğinin belirlendiği anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi gereğince hukuk hakimi ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır.
17/03/2011 tarihli suç tutanağında; 61 no"lu bölme ormanda ağaçların motorlu testere ile kesilerek, ölü ve diri bitki örtüsü temizlenerek fındık fidanları dikildiği belirtilmiştir. Mahkemece dosya üzerinden aldırılan 10/05/2013 tarihli Orman Mühendisi bilirkişisinin raporu ile, Ceza Mahkemesi tarafından keşif sonucu aldırılan Orman Yüksek Mühendisi bilirkişisi raporlarında; kesilen ağaçların kızılağaç türündeki orman ağaçlarından oluştuğu, motorlu testere ile kesilen ağaçların hayatiyetlerini kaybettikleri, dip kütüklerinin alan üzerinde mevcut olduğu, açma yapılan alana fındık fidanlarının dikildiği belirtilmiştir. Ayrıca davalı, sözkonusu yerin dedesine ait olduğunu, birkaç sene önce fiilen çocuklarına taksim ettiğini, kendisine düşen yerin dava konusu yer olduğunu kabul etmiş, dosya kapsamında bu yerin başkası tarafından kullanıldığı yönünde bir iddia da ileri sürülmemiştir.
Şu halde mahkemece; dosya kapsamına göre açma eyleminin davalı tarafından yapıldığı kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddedilmiş olması dosya kapsamına uygun bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.