MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/09/2015 tarih ve 2014/225-2015/145 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... nezdinde tescilli 2004/35035, 2010/16053 ve 2011/104501 no"lu ‘‘...’’ markalarının sahibi olduğunu ve bu marka altında yine kendisine ait 2013/01490 tescil no"lu endüstriyel tasarıma konu ürünleri ürettiğini ve pazarladığını, davalının ise 2011/36790 no"lu müvekkilinin markasına neredeyse birebir benzer olan ‘‘...’’ markasını 28.09.2012 tarihinden itibaren 40. sınıfta tescil ettirip bu marka ile müvekkilinin tescilli tasarımına konu klozet kapağı ve rulosuna benzer ürünler üreterek faaliyet gösterdiğini, davalının tamamen kötü niyetli olup müvekkilinin tanınmışlığından yararlanma gayesi ile dava konusu markayı tescil ettirdiğini, tüketici nezdinde karıştırılacağını iddia ederek, davalı markasının hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraf ürünlerinin farklı olduklarını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, taraf markaları arasında ufak yazılış değişikliği dışında fark olmadığı, markaların benzer olduğu, tüketici nezdinde markaların karıştırılabileceği, davalı taraf markasının 40. sınıfta, davacı markasının farklı sınıflarda tescilli olduğu, ancak cam ve optik cam işleme hizmetleri, enerji üretimi hizmetleri, kağıdın işlenmesi hizmetleri, baskı hizmetleri, ciltcilik hizmetleri ve plastik işleme hizmetlerinin yönünden benzer emtia olduğu, kötü niyet hususunun ispat edilemediği gerekçesiyle anılan mal ve hizmetler yönünden davalı markasının hükümsüzlüğüne, terkin edilmesine, diğer kısımlar yönünden talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.