MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; ... ilçesinin ... Köyünde bulunan 107 ada 22 parsel sayılı taşınmazın tapu kayıt maliki olduğunu, özel mülkiyetinde bulunan bu taşınmaz üzerinden kaynak suyu paketleme tesisi kurarak su ticareti yapmak üzere ilgili yerlere başvurduğunda ... İl Özel İdaresi ile kira sözleşmesi yapmaya zorlandığını ve kira sözleşmesi akdedildiğini, daha sonra davacı şirketin işletmesini çalıştırmaya başladığını ve kendisine dayatılan sözleşme gereği üstlendiği kira parasını ödediğini, 13.12.2013 tarihinde ise ikinci bir sözleşme düzenlendiğini, ... İl Özel İdaresinin tüzel kişiliğinin kaldırılmasının ardından davalı belediyenin 25.429,83TL ödemede bulunmasını talep ettiğini, Danıştay 13. Dairesince özel mülkiyetteki bir taşınmazdan çıkan kaynak suyu hakkında İl Özel İdarelerince kiralama yapılması olanağının bulunmadığının karara bağlandığını, taraflar arasında taşınmazdan çıkan suyun kaynak suyu olduğu hususunda ihtilaf bulunmadığını, davalı belediyenin kira bedeli talep edemeyeceğini belirtmek suretiyle davacı şirketin davalı belediyeye borçlu olmadığının tespitini, 13.12.2013 tarihli Kaynak Suyu Kira Sözleşmesinin geçersizliğinin tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davacı şirketin ... İl Özel İdaresine Kaynak Su Dolum Tesisi kurmak için kira sözleşmesi yapmak üzere 17.06.009 tarihinde dilekçe ile başvuruda bulunduğunu, sözkonusu kiralama işi ile ilgili olarak ihale yapıldığını ve işin davacı şirkete ihale edildiğini, davaya konu işlemlerde kanuna aykırı bir durumun bulunmadığını, 167 sayılı Yer altı Suları Hakkında Kanunun 4.maddesinde yeraltı suyu işletme sahaları içinde kuyu açan kimsenin bulunan suyun ancak kendi faydalı ihtiyaçlarına yetecek miktarını kullanmaya yetkili olduğu, bu miktarı aşan sular ile sulama, kullanma ve işlenerek veya doğal hali ile içme suyu olarak satılmak üzere çıkarılan yeraltı sularının hazinenin özel mülkiyetinde veya devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerdeki kaynak sularının 2886 sayılı kanun hükümlerine göre İl Özel İdarelerince kiraya verileceğinin belirtildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece;167 sayılı Yeraltı Suları Hakkında Kanunun belirtilen 4. maddesi uyarınca davacı şirketin davaya konu suyun ancak kendi faydalı ihtiyaçlarına yetecek miktarını kullanmaya yetkili olduğu ve bu miktarı aşan suyun il özel idaresince kiraya verilmesinde mevzuat hükümlerine aykırılık bulunmadığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK"nun 4/1-a maddesinde, Sulh Hukuk Mahkemeleri, dava konusunun değer veya tutarına bakılmaksızın; kiralanan taşınmazların, 9.6.1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanun"una göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere, kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dâhil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu alan davalar ile bu davalara karşı açılan davaları görürler, hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayımızda; dava, kira ilişkisinden kaynaklanmakta olup dava 21.12.2014 tarihinde açılmıştır. Dava tarihinde yürürlükte olan HMK. 4/1-a maddesi gereğince dava değerine bakılmaksızın davaya bakma görevi Sulh Hukuk Mahkemesine aittir. Bu nedenle mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken bu yön gözardı edilerek davanın esası hakkında hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-) Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davalı tarafın diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.