Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı ve borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1)Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçlu vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarına gelince :Takip dayanağı İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 10.03.1999 tarih ve 1994/601 Esas, 1999/184 Karar sayılı ilamı ile,dava tarihi itibari ile 11.755.687.500 TL nin bu davalıdan tahsilde tekerrür olmamak üzere tahsiline ve davacıya ödenmesine karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece yapılan yargılama sonucu ise borçlunun kefalet limiti olan 3000 TL nin asıl alacak olarak kabulüne karar verilmiştir.
İcra hakiminin, mahkeme ilamını yorumlayarak taraflar arasındaki ilişkiyi kefalet ilişkisi kabul etmek suretiyle, hüküm kurması doğru değildir. Zira ilamın infaz edilecek bölümü hüküm kısmıdır. İcra mahkemesi, yorum yolu ile ilamın hüküm kısmını değiştiremez(HGK.8.10.1997 tarih ve 1997/17-517 Esas 97/776 karar).
Mahkemece, ilama uygun olarak asıl alacak miktarının İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 10.03.1999 tarih ve 1994/601 Esas, 1999/184 Karar sayılı ilamında belirlenen miktar olarak kabulü ile bu miktara göre hüküm kurulması gerekirken asıl alacağın 3000 TL olarak kabulü ile hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.