MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, kök mirasbırakanları ..."ın paydaş olduğu 266 ada 1 parsel sayılı taşınmazla ilgili davalı aleyhine ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/18 E. 2011/171 K. sayılı dosyasında görülen kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat davasında tazminata ve taşınmazın davalı kurum adına tesciline karar verilerek kesinleştiğini ileri sürerek kamulaştırmasız elatma nedeniyle tazminat davasının açılış tarihi olan 08/01/2010 tarihinden geriye dönük 5 yıllık ecrimisilin tahakkuk dönemleri sonu itibariyle işleyecek faizi ile birlikte tahsilini istemişlerdir.
Davalı, davacıların kamulaştırmasız el atmadan doğan tazminat talebi ile açtıkları davanın kabulle sonuçlanıp tazminata ve taşınmazın idare adına tesciline karar verildiğini, davacıların bu kez ecrimisil yönünden dava ikame etmesinin haksız, hukuka aykırı ve hakkın kötüye kullanılması mahiyetinde olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar Dairece; “...Somut olayda, davacı tarafından, kamulaştırmasız elatma nedeni ile açılan tazminat davasının tarihi olan 08/01/2010 tarihinden geriye dönük 5 yıllık dönem için ecrimisil isteminde bulunulmuştur. Kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat davasının açıldığı tarih itibariyle davacının davalının kullanımına rıza gösterdiği, bu tarih sonrası için ecrimisile hükmedilemeyeceği tartışmasız olduğu gibi, mahkemenin de kabulündedir. Ne var ki, davalı tarafça süresinde zamanaşımı def’inde bulunulmamıştır. Bu durumda, 08/01/2010-08/01/2005 dönemine ilişkin ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile 28/11/2010-28/11/2007 dönemine ilişkin ecrimisile hükmedilmesi isabetsizdir. Davacıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Davalının temyiz itirazlarına gelince; ecrimisil hesaplanmasında yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda ilk dönem kira bedeli belirlenip, sonraki dönemler için ÜFE artış oranının yansıtılması suretiyle sonuca ulaşılması esastır. Yargılama sırasında alınan bilirkişi raporlarında son dönem kira bedeli belirlenerek TEFE uygulanmak suretiyle hesaplama yapılması ve bu raporların hükme esas alınması hatalıdır. Hâl böyle olunca, yukarıdaki ilkeler uyarınca hesaplanacak 08/01/2010-08/01/2005 dönemine ilişkin ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsizdir...” gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece süresinde temyiz giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına dair ek karar verilmiş, davalı ek kararı süresinde temyiz etmiş olmakla Tetkik Hâkimi ..."nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Hemen belirtmek gerekir ki, gerekçeli kararın davalı MEB vekiline 23.05.2016 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekilinin 03.06.2016 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği, mahkemece, dosyanın Yargıtay’a gidiş dönüş ve tebliğ masraflarını 7 gün içerisinde yatırması hususunda düzenlediği mıhtıranın davalı vekiline 01.07.2016 tarihinde tebliğ edildiği, verilen kesin süre içinde davalının mıhtırada belirtilen masrafları karşılamadığı gerekçesi ile 01.08.2016 tarihinde temyiz isteğinden vazgeçilmiş sayılmasına dair ek karar verilmiştir.
Ne var ki, dosyaya sunulan kayıtlardan davalı vekilinin 01.07.2016 tarihinde mıhtırada belirtilen masrafları posta havalesi ile yatırdığı (150-TL) anlaşılmaktadır. Bu nedenle 1.8.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davalının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddi ile usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davalı ..."ndan harç alınmasına yer olmadığına, 22.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.