MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar, paydaş oldukları arsada bulunan bakkal dükkanını davalı paydaşın 30/05/2011 tarihli kira sözleşmesi ve aylık 600.00.- TL kira bedeli ile dava dışı kişiye kiraya verdiğini, paylarına düşen kira bedellerinin ödenmesi gerektiğini ileri sürerek şimdilik 5.000.00.-TL nin kira bedelinin ait olduğu aydan itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir .
Davalı, davacıların payına düşen kira bedelinin dava dışı kiracı tarafından davacı ..."ya elden ödendiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 22/04/2015 tarihli bilirkişi raporunda belirtildiği üzere davacı ..."ın toplam 11.200,00 TL tahsil ettiği anlaşıldığından bu davacı yönünden açılan davanın reddine,
Diğer davacılar yönünden ise davalı ..."ın tapudaki payı itibari ile 3.069,00TL alması gerekirken 7.500,00 TL aldığı, dolayısı ile payından 4.431,00 TL fazla para tahsil ettiği anlaşıldığından davanın...ile davalının fazladan 4.431,00TL tahsil ettiğinin tespitine, bu paranın davalıdan alınarak davacılar ..., ..., ... ve ..."a 1/4"er oranında verilmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir .
1-) HMK’nun ispat yükünü düzenleyen 190. maddesine göre ispat yükü; kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Türk Medeni Kanunu"nun 6. maddesi gereğince de, "Kural olarak, herkes iddiasını ispat etmekle yükümlüdür." düzenlemeleri mevcuttur.
HMK 203 / 1 - a maddesinde yeralan düzenleme şu şekildedir;
Aşağıdaki hâllerde tanık dinlenebilir:
a) ... ve ..., kardeşler, eşler, kayınbaba, kaynana ile gelin ve damat arasındaki işlemler.
Yıllık kira miktarı dikkate alındığında ise HMK"nun 200. maddesi gereği davalının elden ödeme yapıldığı iddiası tanık beyanı ile kanıtlanamaz. Diğer anlatım ile davalı elden ödeme yapıldığı iddiasını yazılı belge ile kanıtlamak zorundadır.
Dosyanın incelenmesinde, davalının davacı ..."nın kayınbiraderi , diğer davacıların da amcası olduğu anlaşılmaktadır . Senetle ispat zorunluluğunun istisnaları yasada sınırlı şekilde sayıldığından, tarafların arasındaki akrabalık istisna kapsamına girmediğinden tanık dinlenmesi sonuca etkili değildir.
Mahkemece, davalıya kiranın kendi payına düşen kısmı dışındaki tutarın davacı ..."ya elden ödeme iddiasını kesin deliller ile ispat imkanı tanındıktan sonra, gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir .
2-) Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir .
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"un 428. maddesi gereğince davacılar yararına BOZULMASINA, 2. bentte yazılı nedenlerle diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.