MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 15/03/2005-05/03/2006 tarihleri arasında net 1.500,00 TL ücretle davalı işverenlere ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davasının kabulü ile 15/03/2005-31/12/2005 arası 285 gün günlük 42,67 TL, 01/01/2006-05/03/2006 arası 65 gün günlük 46,37 TL ücret ile davalılardan .... ve ... yanında sigortalı nitelikte hizmet akdi ile çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının dava konusu edilen dönem içinde yapılmış hizmet bilidiriminin bulunmadığı, ücret bordrolarının olmadığı ve tanık beyanlarının alındığı anlaşılmaktadır.
Hizmet tespti yönünden verilen karar yerinde ise de, davacının çalışmaların, tanık beyanları ve emsal ücret araştırması esas alınmak sureti ile aylık net 1.000,00 TL ücretle geçtiğinin tespiti yerinde değildir.
Ücret tespiti yönünden açılan davada davacı işçi garson olarak asgari ücretin üzerinde çalıştığını ileri sürmektedir.
Nitelikli ve tecrübeli bir işçinin, yaptığı işin özelliğine göre asgari ücret üzerinden ücret alması, hayatın olağan akışına aykırıdır. Bu durumun belirlenmesi halinde, işveren tarafından asgari ücret üzerinden düzenlenen belgelerin aksinin kanıtlanamayacağı düşünülemez. Ne var ki dosya kapsamından asgari ücretin üzerinden ücret aldığına dair herhangi bir yazılı belge bulunmamaktadır. Öte yandan yapılan işin niteliğine göre de davacının asgari ücret alması hayatın olağan akışına uygundur.
Tespiti istenilen sürenin evvelinde ve sonrasında beyyine başlangıç sayılabilecek ödeme belgeleri ve sair bu nitelikte bir belge yoksa Hukuk Muhakemeleri Kanunun m.200 de yazılı sınırları taşan ücret alma iddialarında yazılı delil aranmalı, bu sınırlar altında kalan ücret alma iddialarında ücret miktarları tanıklardan sorulmak sureti ile sonuca gidilmelidir.

Davacının talep ettiği ücret asgari ücret üzerinde kalmakla birlikte, yazılı delil dosyada bulunmadığı gibi, emsal ücret araştırması ile sonuca gidilmiş olup, varılan sonucun dosya kapsamında kuvvetli delil olarak değerlendirilmesi ve hükme esas alınması doğru olmamıştır.
Davacının çalışmalarının asgari ücretin üzerinde bir ücretle geçtiği ispatlanamadığından kabul edilen dönemdeki çalışmalarının prime esas asgari kazanç üzerinden geçtiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken davacının çalışmalarının aylık net 1.000,00 TL ücretle geçtiğinin kabul edilerek yazılı şekilde tespit yapılmış olması usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının çalışmalarının ve ücretinin tespitine ilişkin hükmün ilk üç satırı tamamen silinerek yerine “Davacının davasının kabulü ile 15/03/2005-05/03/2006 tarihleri arasında prime esas asgari kazanç üzerinden davalılardan ... ve ... yanında sigortalı nitelikte hizmet akdi ile çalıştığının tespitine” rakam ve sözcükyerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan Kurum haricindekilere yükletilmesine, 09/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.