MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, temyiz edenin sıfatı ve temyizin kapsamına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 25.08.2013 tarihindeki iş kazasında vefat eden sigortalının anne, baba ve kardeşlerinin manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davacılar ... ve ... yönünden açılan davanın reddine. Davacı ... yönünden ise davanın kabulü ile; 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından davacılar yakını ... 25.08.2013 tarihli iş kazası neticesinde vefat ettiği, anılan kazada %90 oranında davalı iş verenin, %10 oranında ise kazalı sigortalının kusurlu olduğu, Mahkemenin 18.12.2014 tarihli karar gerekçesinde “davacıların iş kazasında vefat eden ... anne, babası ve kardeşlerinin olduğu, vefat eden ... evli ve çocuklu olduğu, eşi ve çocuklarının mahkemenin 2014/165 Esas sayılı bir başka dosyasında işverene karşı maddi ve manevi tazminat davası açtıkları, vefat eden işçinin ...dışında tüm kardeşlerinin evli olduğu, manevi tazminat talebi koşullarının oluşmadığı, ancak yaşı küçük olan... tazminat verilmesi gerektiği anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne karar verildiğinin” açıklandığı anlaşılmıştır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunun 56/2 maddesinde “Ağır bedensel zarar veya ölüm hâlinde, zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verilebilir” hükmü düzenlenmiştir.
Bu madde kapsamda hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile sigortalı yakınlarına verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, davacının sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, hükmedilecek tutarın manevi tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda olması gerektiği de söz götürmez ve yine 22.06.1966 gün 1966/7-7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de açıklandığı üzere zarar görenin müterafik kusurunun varlığı halinde bu durumun manevi tazminatın takdirinde göz önünde bulundurulması gerekir.
Bu açıklamalar sonrasında somut olayda, 25.08.2013 tarihli iş kazasında vefat eden sigortalı ... anne, baba ve kardeşleri oldukları anlaşılan davacılar... manevi tazminat istemlerinin yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, 13/04/2015 gününde oy çokluğuyla karar verildi.