MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Asıl ve birleştirilen davalarda davacılar, ortak mirasbırakanları ...’ın maliki olduğu 11, 22 ve 23 parsel sayılı taşınmazlarını mirasçılarından mal kaçırmak amacıyla davalılara satış yoluyla devrettiğini, yapılan devrin muvazaalı olduğunu ileri sürerek, çekişmeli taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile payları oranında mirasçılar adına tescilini, olmadığı takdirde tazminat istemişler, birleştirilen dava davacıları yargılama sırasında davalı ... yönünden davalarından feragat etmişlerdir.
Davalılar, muvazaa iddialarının gerçeği yansıtmadığını bildirip davaların reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, mirasbırakanın paylaştırma iradesi ile temliklerde bulunduğu gerekçesiyle davaların reddine karar verilmiştir.
Karar, asıl ve birleştirilen davaların davacıları ile davalı ... tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 29.03.2016 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar ... v.d. vekili Avukat.., davacılar ... v.d. vekili Avukat ... ile temyiz edilen davalı ... ve yine temyiz eden vekili Avukat ..., davalı ... vekili Avukat ... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Asıl ve birleştirilen davalar, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ile mirasçılar adına tescil, olmadığı takdirde tazminat isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; mirasbırakan ...’ın 11/02/1982 tarihinde öldüğü, geriye mirasçı olarak; ölü oğlu ... mirasçıları olan asıl davanın davacıları ...’i, ölü kızı ...’in mirasçıları olan birleştirilen davanın davacıları... ve ... ile davalı çocukları ... ve ...’i bıraktığı, mirasbırakanın 11 sayılı parselinin ½ payını 24/11/1978 tarihinde ölünceye kadar bakım akdi ile, 22 sayılı parselinin ½ payını 17/12/1980 tarihinde satış suretiyle davalı ...’ye, 23 sayılı parselin tamamını ise 17/12/1980 tarihinde davalı ...’e satış suretiyle devrettiği kayden sabittir.
Hemen belirtilmelidir ki, davalılar tarafından mirasbırakanın paylaştırma iradesi ile hareket ettiği yolunda bir savunma ileri sürülmediği gibi mirasbırakanın bir kısım mallarının ölümü üzerine mirasçılarına kalması halinin paylaştırma olarak kabulü mümkün değildir.
Öte yandan, davacıların da kabulünde olduğu üzere mirasbırakanın bir kısım taşınmazlarını mirasçılarına bıraktığı, terekesinin tümünü elinden çıkarmadığı, tanık beyanları uyarınca mirasbırakanın prostat ve solunum yetmezliği rahatsızlıklarının bulunduğu, davalı ...’nin mirasbırakana baktığı, sağlık sorunları ile ilgilendiği, Sosyal Güvenlik Kurumu ile Vergi Dairesi’nden gelen cevabi yazılarda mirasbırakanın sosyal güvencesi ile mükellefiyet kaydının bulunmadığının bildirildiği ve davacı tarafın dayandığı deliller ile muvazaa iddiasını ispatlayamadığı anlaşılmakla davanın reddedilmiş olması bu gerekçe ve sonucu itibariyle doğrudur. Asıl ve birleştirilen davanın davacıları tarafından yapılan temyiz itirazı açıklanan nedenle yerinde değildir, Reddine.
Davalı ... vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davanın taşınmazın aynına ilişkin olduğu ve yargılama sırasında yapılan keşif sonucunda davalı ...’a ait dava konusu taşınmazların dava tarihi itibariyle toplam değerlerinin 1.859.710,97 TL olarak saptandığı ve asıl ve birleştirilen davalarda ayrı ayrı miras paylarına düşen değer üzerinden ( asıl davada 348.695,807, birleştirilen davada 462.463,98 ) harcın tamamlandığı gözetildiğinde, anılan bu değerler üzerinden davada vekille temsil edilen davalı ... yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken eksik vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün ( 4. ) bendinki cümlenin çıkartılmasına, yerine ‘’ A.A.Ü.T gereğince dava konusu edilen taşınmazlarda davacıların payına düşen değer üzerinden 26.121,74 TL nispi vekalet ücretinin davacılardan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı ...’a verilmesine ‘’ cümlesinin yazılmasına, yine hükmün ( 9. ) bendindeki cümlenin çıkartılmasına, yerine ‘’ A.A.Ü.T gereğince dava konusu edilen taşınmazlarda davacıların payına düşen değer üzerinden 31.498,55 TL nispi vekalet ücretinin davacılardan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı ...’a verilmesine ‘’ cümlesinin yazılmasına, asıl ve birleştirilen davaların davacıları ile davalı ..."ın bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi hükmün bu şekliyde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2015tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz eden taraf vekilleri için 1.350.00."şer-TL. duruşma vekâlet ücretinin karşılıklı olarak alınıp birbirlerine verilmesine, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.07.2017 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(Muhalif)
KARŞI OY

Asıl ve birleştirilen dava muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali tescil olmazsa tazminat istemine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden miras bırakanın 24.11.1978 tarihinde 11 parsel sayılı taşınmazının 1/2 payını ikinci eşi ... den olma oğlu...ye ölünceye kadar bakma akdiyle temlik ettiği, 17.12.1980 tarihinde aynı akitle 22 parsel sayılı taşınmazın 1/2 payını davalı ..."ye 23 parsel sayılı taşınmazının tamamını ise ikinci eşi ... den olma kızı ...."e satış suretiyle temlik ettiği anlaşılmıştır.
Dosyada davalılar, miras bırakanın paylaştırma iradesiyle hareket ettiği yolunda bir savunma ileri sürmedikleri gibi bir kısım malların murisin ölümünden sonra paylaşılması, paylaştırma olarak kabul edilemez.
Öte yandan taşınmazın 1/2 payını davalı ..."ye ölünceye kadar bakma sözleşmesiyle temlik eden murisin özel bir bakıma ihtiyacı bulunduğu öne sürülmediği gibi kanıtlanmış da değildir. Davalı ..."nin anne babasına bakıp gözetmesi ahlaki bir görev olduğu gibi murisin normal bakım ötesinde herhangi bir bakıma muhtaç olmadığı da kuşkusuzdur. Üstelik muris ölene kadar tarım ve hayvancılık işiyle uğraşmış, hayatının hiç bir döneminde acil ekonomik ihtiyacı da olmamıştır. Dolayısıyla ...."ye yapılan temlik bakım nedeniyle öngörülen ivazı aşan niteliktedir. Mirasbırakanın ölünceye kadar bakma akdi yaptıktan iki yıl sonra iki adet taşınmazını her iki davalıya satış göstererek bedelsiz devretmesi de hem ölünceye kadar bakma akdinin hem satış işleminin görünüşte yapıldığını murisin mal kaçırma iradesinin olduğunu göstermektedir.
Davacıların temyiz itirazları kabul edilip hüküm bozulmalıdır. Sayın çoğunluğun görüşüne açıkladığım gerekçelerle katılmıyorum.