Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10906 Esas 2020/1028 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10906
Karar No: 2020/1028
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10906 Esas 2020/1028 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezası, mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından reddedilmiştir. Hırsızlık suçundan ise temel ceza yetersiz belirlenmiş ancak suç tarihine yönelik kanun maddesi iptal kararı gözetilerek kararın infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkındaki mahkumiyet hükümleri usul ve kanuna uygun olarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa, 26. madde
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun, geçici 2. madde
- TCK'nun 142/2-h maddesi
- TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2019/10906 E. , 2020/1028 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince sanık hakkında doğrudan hükmolunan 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken TCK’nun 142/2-h maddesi uyarınca temel cezaya 5 yıldan başlamak üzere karar verilmesi gerekirken 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından ve T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... müdafii temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.