Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda kurulan 20/04/2017 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı Hazine vekili Av. ... tarafından istenilmekle, tayin olunan 19/09/2017 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden davalı karşı taraftan davacı vekiligeldiler, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili, 29/09/2014 havale tarihli dava dilekçesi ile Mahkemesinin 2013/499 - 2014/309 sayılı kararı ile tapu kaydının iptaline ve yol olarak terkinine karar verildiğini, Türk Medenî Kanununun 1007. maddesinde, tapu sicilinin tutulmasından doğan zararlardan Devletin sorumlu olduğunun düzenlendiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 100.000.-TL"nin zarar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, daha sonra 07/10/2015 tarihli, harçlandırdığı ıslah dilekçesiyle dava değerini 3.590.436,10.-TL daha arttırarak ıslah etmiş ve ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 100.000,00.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren; 1.071.906,89.-TL"nin ise ıslah tarihi olan 07/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı ... davalı Hazine vekilleri tarafından temyiz edilmekle bozulmuştur.
Hükmüne uyulan Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 29/11/2016 gün ve 2016/5046 - 11407 sayılı bozma kararı özetle; " 1) Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları bakımından;
Çekişmeli taşınmazın, arsa niteliğindeki zeminine emsal karşılaştırması yapılarak, tapu iptaline ilişkin hükmün kesinleştiği tarih esas alınmak suretiyle değer biçilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece sadece daha önce kamulaştırmaya konu olan kısmın değeri gözönünde bulundurularak tazminata hükmedilmiştir. Oysa; dosyada bulunan kanıt ve belgelerle uzman bilirkişi raporuna göre; dava konusu taşınmazın kamulaştırmadan arta kalan arsa ve yapı bölümlerinde de; yol ile aradaki kot farkı, istinat duvarının otel manzarasını kapatması gibi nedenlerle % 40"a varan değer kaybı oluştuğu ve bu kaybın bilirkişilerce hesabedildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, mahkemece, değer azalışı ile ilgili olarak bilimsel veriler içeren, denetime olanaklı ve gerekçeli rapor sonucu gözönünde bulundurularak karar verilmesi gerekirken, yalnızca kamulaştırılan kısımla ilgili olarak tazminata hükmedilmiş olması doğru değildir." şeklindedir.
-2-

Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, davanın kabulü ile, 100.000,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, 3.590.436,10 TL tazminatın ise ıslah tarihi olan 07/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesine göre açılan tazminat istemine ilişkindir.
Hükmüne uyulan bozma ilamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi raporlarına göre, yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davalı Hazine harçtan muaf olduğu halde ve hükmün 2. bendinde bu durum açıklandığı halde; hükmün 3. bendinde peşin harç, ıslah harcı ve başvurma harcı olmak üzere toplam 63.039,95 TL harcın davalı Hazineden alınmasına karar verilmiş olması doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 3. bendinin tamamen hükümden çıkarılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, Yargıtaydaki duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir edilen 1480,00 TL vekalet ücretinin davalı Hazineden alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren davacıya verilmesine, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 19/09/2017 günü oybirliği ile karar verildi.