MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dava dilekçesinde; davaya konu dükkanı mülk sahibi olan Kahraman İslamoğlu"ndan kiraladığını, kiralamadan önce daha önce dükkanın kiracısı olan şahsa 13.500,00 TL hava parası ödediğini ve dükkana da 10.000,00 TL masraf yaptığını, kira sözleşmesine göre mülk sahibinin kendisine devir yetkisi vermiş olduğunu, işlerinin son dönemde kötü gittiğinden işyerini devretmek istediğini, 20.000,00 TL devir bedeli ödeyecek 3 tane müşteri bulduğunu, Kahraman İslamoğlu"nun ölmesi sonucu taşınmazla ilgilenen ..."nun taşınmazı devretmesine müsaade etmediğinden bahisle devir hakkını engelleyen davalıdan 20.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsili ile tarafına ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı cevap dilekçesinde ; davanın reddini istemiştir.Mahkemece; TBK.nun 346. Maddesi ile kiracıya kira bedeli ve yan giderler dışında başka bir ödeme yükümlülüğü getirilemez hükmü ile hava parası ve benzeri para alınmasının yasaklandığı, davacı tarafın kira sözleşmesine dayanarak hava parası nedeniyle tazminat istemesi anılan yasa hükmüne aykırı bulunduğu gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Somut olayda; davacı tarafından, dava konusu 01.04.2001 tarihli kira sözleşmesinde alınan meblağın hava parası olduğu açıkça beyan edilmiştir.TBK.nun 26, 27 ve 81.nci maddeleri (Borçlar Kanununun 19, 20 ve 65. maddeleri) gereğince, kanuna ve ahlaka uygun olmayan bir amacın gerçekleştirilmesi için verilen şeylerin geri alınması yasal olarak mümkün değildir. Davacı, anılan yasa maddeleri hükmünce ödediği hava parasını isteyemez. Mahkemece, bu gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken TBK"nun 346. maddesi hükmünce kiracıya yan gider ve benzeri giderler yüklenemeyeceği gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya uygun bulunmadığından mahkeme kararının yukarıda açıklandığı şekilde gerekçesinin değiştirilerek netice itibariyle doğru olan hükmün ONANMASINA, hükmü temyiz eden davacı adli müzaharet kararı almış olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. Maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.