MAHKEMESİ : Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/09/2010
NUMARASI : 2009/309-2010/298

Davacı Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili Avukat Ö.D. tarafından, davalı T.C. Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı aleyhine 07/08/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davacının abonesi ve turizm teşvik belgesi sahibi olan dava dışı şirkete, davalının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife üzerinden elektrik bedeli tahakkuk ettirmesi üzerine dava dışı şirket tarafından normal tarife ile düşük tarife arasındaki farkın ödetilmesi amacıyla açılan dava sonunda davacının, dava dışı şirkete ödemek zorunda kaldığı tutarın rücu yolu ile alınması istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, Turizm Teşvik Belgesi sahibi olan dava dışı bir şirkete 2634 sayılı Kanun"un 16. maddesi ile Bakanlar Kurulu"nun 12/04/2002 tarihli kararı gereğince en düşük elektrik tarifesi uygulanmakta iken, davalının 15/04/2004 tarih ve 28727 sayılı ""02/04/2004 tarihinden itibaren indirimli tarife yerine normal tarife uygulanması gerektiği"" hususundaki yazısı üzerine dava dışı şirketin elektrik faturalarının normal tarifeye göre tahakkuk ettirildiğini, dava dışı kendileri aleyhine şirketin açtığı dava sonunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farkı ödemek zorunda kaldığını belirterek, ödediği tutarın, ödemeye yol açan davalıdan rücu yolu ile alınmasını istemiştir.
Davalı ise, zamanaşımı savunmasında bulunarak istemin reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, icra dosyasına 12/06/2008 tarihinde ödeme yapan davacının, eldeki davayı 07/08/2009 gününde açtığı, davalının ise davacı tarafça açıkça karşı çıkılmayan zamanaşımı def"inde bulunduğu anlaşılmaktadır. Rücu davalarında zamanaşımı süresi ödeme tarihinden itibaren bir yıldır. Davacı kamu kurumu olmadığından dava açmaya yetkili yerin "olur" verdiği gün zamanaşımının başlangıcı olarak esas alınamaz.
Yerel mahkemece, davanın açıldığı günde, ödeme tarihlerinden itibaren bir yıllık zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu gözetilerek, istemin zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 26/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.