MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının 15.08.1999 – 06.03.2003 tarihleri arasında davalı ... nezdindeki 506 sayılı Yasa"ya tabi çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın reddine dair verilen ilk karar Dairemizin 30.04.2012 Tarih ve 2010/11399 E, 2012/6883 K sayılı kararı ile eksik inceleme ile sonuca gidildiği belirtilerek bozulmuş, bozma kararına uyan mahkemece yine davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizin anılan bozma kararından önce dosyaki kayıt ve belgelerden; davacının işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum"a bildirilen çalışmalarının bulunmadığı, dosya içerisindeki dönem bordrolarının davalı Vakfın büro hizmetlerine ilişkin kısmına ait olduğu anlaşılmıştır. Bozma kararı sonrası ise; davalı işyerinin tekstil atölyesi ve aşevine ait dönem bordrolarının davalı işyerinden istenildiği, ancak davalı tarafından davacının çalışmasının bulunmadığından bahisle bordroların olmadığının bildirildiği, ancak talep edilen dönemde davalı işyerinde çalıştığı bildirilen kişilerin listesinin gönderildiği, dinlenilen tanıklardan bir kısmı davacıyı tanımadıklarını ya da davacının hizmet aktine dayalı olarak çalışmadığını beyan ederlerken, bir kısım tanıkların davacının çalışmalarını doğruladıkları anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; Dairemizin anılan bozma kararından sonra davalı işveren tarafından gönderilen ve çalışanlara ait olduğu bildirilen listede ismi bulunan kişiler arasında yer alan ...; kendisinin staj yaptığı 1999 – 2000 eğitim öğretim döneminde

davacının çaycılık yaptığını, ... ( Uysal )"ın; davacının temizlik, getir-götür, çay dağıtımı işi yaptığını, 1997 – 2000 tarihleri arasında davalı işyerinde bant şefi olarak çalıştığını beyan eden ve yine listede ismi bulunan ...; davacının davalı işyerinde önce iplik bölümünde, daha sonra çay, temizlik ve yemek işlerinde çalıştığını, ayrıca davacının çalışmasının sürekli olduğunu beyan etmesi, ayrıca bozma kararı öncesinde dinlenilen ve davalı işyerinde muhasebeci olarak çalışan ....tarafından; 1999 yılında davalı Vakıf bünyesinde tekstil atölyesi açıldığının, çalışanların ilk önce kursiyer olarak çalıştıklarının, daha sonra vakıf bünyesine geçtiklerinin, davacının da 1999 yılında vakıfta temizlikçi olarak çalıştığının, 2001 yılında davacının aşevine temizlikçi olarak gönderildiğinin, aşevinin 2003 yılı 10. veya 11. aylarında kapatıldığının, davacının Eylül 1999 – Ekim,Kasım 2003 yılları arasında sürekli olarak davalı Vakıfta bulaşıkçı olarak çalıştığının beyan edilmesi karşısında; davacı ile davalı işyeri arasında hizmet akti bulunduğu anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davacının çalışmalarının süresini tespit ederek varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 21/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.