Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1115 Esas 2015/2108 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1115
Karar No: 2015/2108
Karar Tarihi: 07.04.2015

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1115 Esas 2015/2108 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kasten öldürme suçu davasında, hükümlü için yapılan şartlı tahliye geri alınmasına ilişkin dilekçelere karar verildiğini belirtmiştir. Daha önce yapılmayan temyiz incelemesi sonucunda, hükümlünün cezasının yeniden ele alınarak, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması gerektiği tespit edildi. Ancak, lehe olan yasanın belirlenmesi sırasında bir hataya düşüldüğü ve hükümlünün cezasının tekerrür hükümleri konusunda çıkartılması gerektiği belirtilmiştir. Karara göre, hükümlünün cezası 765 sayılı Türk Ceza Yasası hükümlerine göre verildiği için, tekerrür hükümleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre uygulanamaz. Aynı zamanda, ceza kanunları arasında karma uygulama yapılamayacağına dikkat çekilmiştir. Mahkeme kararında, hükümlü hakkında 765 sayılı Türk Ceza Yasası'nın takdiri indirimi uygulanmaması nedeniyle bu yasanın hükümlerinin açıkça lehe olduğu belirtilirken, kabul ve uygulamaya göre de kasten öldürme suçundan 765 sayılı Türk Ceza Yasası hükümlerinin lehe olduğu kabul edildiği ifade edilmiştir. Kanun hükümlerine göre:
- Hükümlü hakkında 765 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 448, 81/

1. Ceza Dairesi 2015/1115 E. , 2015/2108 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme

1-Hükümlünün 14.07.2014 ve 05.01.2015 tarihli, şartla tahliyenin geri alınmasının yasal olmadığı yönündeki tahliye talebi içeren dilekçeleri hakkında mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
2- Re"sen temyize tabi olduğu halde daha önce temyiz incelemesi yapılmadığı tespit edilen 20.09.2005 tarihli ek kararın incelemesinde ise; Hükümlü hakkında 765 sayılı Türk Ceza Yasasının 448, 81/2, 31, 33 maddeleri uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün 5237 sayılı Türk Ceza Yasası’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; 765 sayılı Türk Ceza Yasası ile yapılan uygulamanın lehe olduğu anlaşıldığından; dosya üzerinden uyarlama isteminin reddine karar verilmesinde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.Ancak;
a-Lehe yasanın tesbiti amacıyla karşılaştırma yapılırken, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK.nun olayla ilgili bütün hükümlerinin yargı denetimine olanak verecek biçimde somut olarak uygulanması, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, lehe olan hükmün belirlenmesi ve uygulamanın ona göre yapılması gerektiği, somut olayda hükümlü hakkında takdiri indirim uygulanmaması nedeniyle
765 sayılı TCK hükümlerinin açıkça lehe olduğu anlaşılmasına rağmen uyarlama isteminin reddine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken tekerrür hükümlerinin 5237 sayılı Yasa"da yer almadığı gerekçesiyle 765 sayılı Yasaya göre verilerek kesinleşen hükümden tekerrüre ilişkin uygulamanın çıkartılması,
b-Kabul ve uygulamaya göre de;
Kasten öldürme suçundan 765 sayılı TCK hükümlerinin lehe olduğu kabul edildiği ve hükmün sair kısımları muhafaza edildiği halde, ceza kanunları arasında karma uygulama yapılamayacağı gözetilmeden, hükümden tekerrüre ilişkin kısmın çıkartılıp, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi suretiyle karışıklığa yol açılması,
Bozmayı gerektirmiş olup re"sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.