MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Bozma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Atılı suçu tehditle işlediği kabul edilen sanık hakkında ceza tayin edilirken, önce 5237 sayılı TCK"nın 109/1 daha sonra 109/2. maddelerinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılması ceza miktarı itibariyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden verilen kısmi iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 22.11.2013 tarihli raporda, mağdurede, ruh sağlığını etkileyecek mahiyet ve derecede olan hafif depresif belirtiler tespit edildiği ve tespit edilen psikiyatrik tablonun da iddia edildiği gibi bir cinsel saldırıya bağlı olarak gelişebileceği gibi, cinsel saldırı olmaksızın başka olay ve/veya olaylara bağlı olarak gelişen psikososyal stres ve çatışmalar sonucu da ortaya çıkabileceği ve bunlar arasında tıbben ayrım yapılamayacağı, cinsel saldırının gerçekleştiğinin sübutu halinde bu etkilenmenin suça bağlı olarak geliştiğinin kabulünün uygun olacağı belirtilip, sanığın cinsel saldırı eyleminin sonucu olarak mağdurenin ruh sağlığının 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesi anlamında bozulup bozulmadığına dair bir tespite yer verilmediğinin anlaşılması karşısında, hükme esas alınan raporun içerik itibariyle açıklayıcı ve kanaat verici nitelikte bulunmadığı gözetilerek öncelikle dosyanın, gerekmesi halinde de dosya ile birlikte mağdurenin gönderilerek olay nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan yeniden rapor alınıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas, 2007/240 sayılı Kararında belirtildiği üzere, zincirleme biçimde gerçekleşen cinsel saldırı eylemlerinin 102/5. maddeden önceki eylemler olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca yapılacak arttırımın 102/5. maddeden önce bulunan ceza üzerinden hesaplanarak, 102/5. madde ile belirlenecek cezaya eklenmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması,
Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.