MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: (Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Onama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılana gönderdiği mesaj içeriklerinden cinsel taciz ve hakaret içeren sözlerin ayrı ayrı belirlenip somutlaştırılmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken, katılana yollanan tüm mesajların her iki suçtan kurulan mahkûmiyet hükümlerine gerekçe yapılması suretiyle denetime elverişli olmayacak şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, sanığın, katılana yaklaşık bir saatlik zaman dilimi içerisinde art arda mesaj göndermek şeklinde gerçekleştirdiği olayın mahiyetine uygun düşmeyecek şekilde alt sınırdan fazla uzaklaşılmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nesafet kurallarına aykırı uygulama yapılması,
Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.