Taraflar arasında görülen davada verilen 05/04/2016 gün ve 2016/508-2016/536 sayılı kararı onayan Daire"nin 06/02/2017 gün ve 2017/175-2017/578 sayılı kararı aleyhinde ihtayati haciz isteyen (alacaklı) vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Alacaklı vekili tarafından borçlular aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunulmuş, mahkemece bu istemin kabul edilmesi üzerine borçlu vekilince ihtiyati haciz kararına itiraz edilmiş ve mahkemece itirazın kabulüne, ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. Bu karar, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 06.02.2017 günlü ilamı ile onanmıştır.
İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, temyiz üzerine verilen karara karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 25/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.