Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı tarafça Müdürlüğünün 2013/19014 E. sayılı dosyası üzerindcn müvekkili aleyhine ilamsiz icra takibi yoluyla icra takibi başlatıldığını, söz konusu icra dosyası üzerinden gönderilen ödeme emrinin müvekkilin ikametgah adresine Tebligat Kanununun 21. maddesine gore müvekkili yurt dısında iken 23.12.2013 tarihinde tebliğ edildiğini, müvekkilinin 04.01.2014 Cumartesi günü yurda dönmüş olup 06.01.2014 Pazartesi günü icra dosyasına durumunu bildirip itiraz etmiş olduğunu ve icra müdürlügünün talebi reddetmesi üzerine icra hakimliğine şikayet yoluna gidildiğini, ancak muvekkilinin söz konusu şikayet başvurusunun 2014/85 E. sayılı dosyası üzerinden reddedildiğini, işbu menfi tespit davasını açma zarureti hasıl olduğundan, borçlu olmadığının tespitine, takibin iptaline, % 20"den aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına hükmedilmesine, HMK"nın 329/2. maddesinin gereğinin yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; menfi tespit davasından istirdat davasına dönüşen işbu davaya esas olmak üzere aldırılan 16.03.2015 tarihli ek raporda davacının icra takibi nedeniyle 11.800.-TL borçlu olduğu, bu miktar üzerinden yapılan hesap ve davacı tarafından ödenen 09.01.2014 tarihinde, 1.500.-TL, 14.02.2014 tarihinde 13.518,68.-TL olmak üzere toplam 15.018,68.-TL nazara alınarak, tüm icra harç ve giderleri ve ferileriyle birlikte BK"nın 100. maddesine göre yapılan hesap sonucunda istirdatı talep olunabilecek miktarın 469,49.-TL olduğu kanaatiyle; menfi tespit davasından dönüşen istirdat davasında 469,49.-TL fazla ödemenin 14.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, alacak yargılamayı gerektirdiğinden icra inkar tazminatı isteminin reddine, karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, işbu menfi tespit davasından dönüşen istirdat davasında; karar defteri, işletme defteri ve ilgili icra dosyası üzerinde yapılan inceleme ve değerlendirme neticesinde hazırlanan bilirkişi raporu hükme esas alınarak, fazladan ödeme yapılan meblağ tespit edilip, fazlaya ilişkin ödemenin davalıya iadesi yönünüde karar verildiğine göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 27/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.