Taraflar arasında görülen davada verilen 20/10/2015 tarih ve 2014/188-2015/417 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı şirketten aralarındaki ticari ilişkiden dolayı alacağı olduğunu, bu alacağın miktarı ve uygulanacak faiz oranının. numaralı dosyası ile hükme bağlandığını ileri sürerek Hukuk Dairesinin tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin sözleşmeden ve alacaktan haberinin olmadığının, arasında mahkeme kararının karşılıklı olarak tenfizini temin eden bir ikili sözleşme olmadığını, görüldüğü iddia edilen davada müvekkilinin yer almadığını, temsil edilmediğini, müvekkilini usulüne uygun bir şekilde çağırmadığını, hükmün gıyapta verildiğini, dava dilekçesi, deliller ve sözleşmenin tebliğ edilmediğini, davacı ile müvekkili arasında hiçbir ticari ilişki olmadığını, isimli kişinin şirket yetkilisi olmadığını,aylık vekillik süresinde oğlu yada yeğeni gibi bir akrabasının üzerine şirket kurarak müvekkilini borçlandırmış olabileceğinden şüphelendiklerini, verilen vekaletnamenin hukuken geçerli bir akit yapmaya yetmeyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, ile dava konusu kararın verildiği arasında mutekabiliyet esasının olduğu, uygun olarak kararın kesinleştiği, tarafların usulüne uygun olarak dinlenip, davalı vekilinin davayı kabul etmesi nedeniyle dosyanın karara çıktığı, kararın usulüne uygun olarak tebligat yapılarak kesinleştiğinin bildirildiği, kararın maddesi ile Anayasının 90. maddesine uygun olduğu gerekçesiyle davanın kabülüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava, yabancı mahkeme ilamının tanınması ve tenfizi istemine ilişkindir. 5718 sayılı Hakkında Kanunun 5. maddesi "Tenfiz kararları hakkında görevli mahkeme asliye mahkemesidir." hükmünü, 6102 sayılı TTK"nun 5/3. maddesi de hukuk mahkemesi ve diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişki görev ilişkisi olup, bu durumda göreve ilişkin usul hükümleri uygulanır." hükmünü haizdir. Somut olayda, davacı şirket tenfizini istediği sayılı ilamında davalı şirketten ticari ilişkiden dolayı alacaklı olduğunu ileri sürerek tanıma ve tenfiz talebinde bulunmuştur. Bu nedenle uyuşmazlığın ticari nitelikte olduğu gözetilerek davanın asliye ticaret mahkemesinin görevine girdiği nazara alınmaksızın, mahkemece işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın re’sen BOZULMASINA, (2) no lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.