İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren bünyesinde Deniz İş Kanununa tabi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, işçilik alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, çalıştığı süre boyunca ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, fazla çalışma yaptığı ancak karşılığının ödenmediği, kullanmadığı yıllık izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar
verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretleri alacakları olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Öncelikle fazla çalışma ücreti davacı ile yapılan 15.07.2006 tarihli ilk iş sözleşmesinde kararlaştırılan 980 TL net ücretin ve yine 11.03.2009 tarihli sözleşmede kararlaştırılan 1.500 TL net ücretin içinde kararlaştırılmıştır. Dosya kapsamına göre davacının ayın bazı haftalarında altı gün, bazı haftalarında ise beş gün günde 12 saat çalıştığı anlaşılmaktadır. 854 sayılı Kanun"a göre fazla çalışma, günde 8 saati ya da haftalık 48 saati aşan çalışmalardır. Bununla birlikte 4857 sayılı İş Kanunu"nda olduğu gibi fazla çalışma için yıllık bir üst sınır öngörülmemiştir. Bu noktada kanun boşluğu mevcut olup, bu boşluğun gemi adamının günlük ve haftalık en fazla çalışabileceği süreye kadar fazla çalışma yapılabileceği kabul edilerek doldurulması gereklidir. Söz konusu boşluğun doldurulmasında 180 sayılı Uluslararası Çalışma Örgütü Sözleşmesi ile 99/63 sayılı Avrupa Birliği Yönergesi ışık tutacak niteliktedir. Söz konusu uluslararası hukuki metinlere göre gemi adamlarının yaptığı fazla çalışmanın haftalık yetmişiki saatin üzerinin ya da günlük ondört saatin üstünün iş sözleşmesiyle kararlaştırılan ücretin içinde olmadığı, bu sınırları aşmayan fazla çalışmanın ise içinde olduğu kabul edilmelidir. Mahkemece yeri olmayan yıllık ikiyüzyetmiş saat sınırının uygulanarak bu miktarı aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti hesaplanması isabetli değildir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.