Taraflar arasında görülen davada verilen 18/03/2015 tarih ve 2014/124-2015/64 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "cep" ibareli tanınmış seri markaların sahibi olduğunu, 09, 35, 38 ve 42. sınıflarda "cep cüzdan" ibaresinin tescili için başvuru yaptıklarını, markasına dayanarak verdiği kısmi red kararına yapılan itirazın tarafından reddedildiğini, kararın yerinde olmadığını belirterek sayılı kararının iptalini, nolu başvurunun, kısmi redde konu tüm emtialar için bütünüyle tescil işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı ...Ş. vekili, başvuru ile müvekkilinin markasının benzer olduğunu, ürün ve hizmetlerin de aynı ve/veya benzer olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... isimli müvekkili markalarının, KHK"nın 14. maddesi gereği açılan davanın derdest olup, beklenilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, dava konusu marka başvurusunda ibaresinin bir bütün olarak ayırt ediciliğe sahip olduğu, markaların 556 s. KHK m. 8/1-b anlamında benzer bulunduğu, başvuru kapsamından çıkarılmış olan mal ve hizmetlerin, redde mesnet tutulan markalar ile aynı ya da benzer nitelikte olduğundan iltibas tehlikesi bulunduğu, önceki tarihli davacı markalarının kelimesine başkaca ibarelerin eklenmesi suretiyle oluşturulmuş markalar olduğu, davacının önceki böyle bir markası bulunmadığından kazanılmış bir hakkından söz edilemeyeceği, önceki tescilli markaların bir serisi olarak da kabulünün mümkün olmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin somut olay açısından uygulanabilir olmadığı, tarafların kötüniyetli bir şekilde marka başvurularında bulundukları yönünde somut deliller olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.