İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, fark ücret, ilave tediye, ikramiye, sosyal yardım, iş güçlüğü tazminatı, gıda, giyim ve elektirik yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren yanında ilk işe girdiği tarihten bu tarafa sayaç okuma işçisi olarak çalıştığını, çalışmalarının alt işveren nezdinde gösterilmesine karşın davalı ... işçileri ile aynı işi yaptığını, işyerinde faaliyette bulunan sendikaya üye olduğunu ve toplu iş sözleşmesinin kendisine uygulanması gerektiğini ileri sürerek, işe girdiği ilk tarihten beri davalının işçisi olduğunun tespiti ile işçilik alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının alt işveren işçisi olduğundan işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinden faydalanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işe girdiği tarihten bu tarafa davalının işçisi olduğu, toplu iş sözleşmesinden faydalanacağını, bu nedenle fark ücret ile toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan işçilik alacakları bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacı dava ve ıslah dilekçesinde talep ettiği işçilik alacakları yönünden hak ediş tarihinden itibaren işletme kredisine uygulanan en yüksek faizin uygulanmasını talep etmiştir. Mahkemece buna göre hüküm kurulmuştur.
Davacının talep ettiği ilave tediye alacaklarına yasa gereği olarak dava ve ıslah tarihinden itibaren yasal faizin uygulanması gerekir.
Ücret alacağı yönünden ise yine toplu iş sözleşmesinin 75. maddesi uyarınca ayda bir defa ertesi ayın en geç 17. günü ödeneceği açıkça belirtildiğinden fark ücret alacakları yönünden hak kazanılan ayın 17. gününden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faiziyle birlikte ayrı ayrı hüküm kurulması gerekir.
Davacının talep ettiği ikramiye, sosyal yardım, giyim, elektrik ve gıda yardımı alacakları toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan alacaklardır. Dava tarihinde yürürlükte olan 2822 sayılı TİSGLK 61. maddesinde, “Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında ifaya mahkum edilen taraf, temerrüt tarihinden itibaren, bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödemeye de mahkum edilir” şeklinde kurala yer verilerek, uygulanması gereken faiz oranı belirtilmiştir. Davacının bu alacaklarının ödeme tarihleri toplu iş sözleşmesinin ilgili maddelerinde açıkça belirtilmiş olup her ay için hak kazandığı miktarlar ayrı ayrı tespit edilerek buna göre uygulanacak faizin başlangıç tarihi açıkça belirtilerek hüküm kurulmalıdır.
Öte yandan davacının sendikaya üyeliği 23.09.2011 tarihinde işverene bildirilmiştir. 01.03.2011-28.02.2013 dönemine ilişkin toplu iş sözleşmesi 17.10.2011 tarihinde imzalanmıştır. Davacı toplu iş sözleşmesinin imza tarihinde sendika üyesi olduğundan 01.03.2011 tarihinden itibaren toplu iş sözleşmesinden faydalanmaya hak kazanmıştır. Toplu iş sözleşmesinin geçici 3. maddesinde “Toplu iş sözleşmesinin yürürlük başlangıç tarihi ile imza tarihi arasında oluşacak ücret ve diğer ödemelere ilişkin farklar kurumun bütçe imkanları göz önüne alınarak gecikmeden ödenecektir.” hükmü yer almaktadır. Bu durumda 01.03.2011-17.10.2011 dönemine ilişkin olan işçilik alacakları yönünden faizin başlangıç tarihi dava ve ıslah tarihi olmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.