Adalet Bakanlığı"nın, 23.10.2015 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkında Mersin (kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/08/2014 tarihli ve 2014/68 esas, 2014/428 sayılı ek kararı ile verilen beraat hükmünün kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09/12/2015 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- 19/04/2011 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle Mersin 2. Çocuk Mahkemesi"nce 17.01.2012 tarihinde 2011/350 esas ve 2012/17 karar sayı ile sanığın TCK"nın 191/1, 31/3 ve 50/1-a maddesi uyarınca 4.800 Türk lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve 191. maddesinin 6. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin olarak verilen kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği,
2- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında, 18.04.2012 tarihinde sanıktan alınan örneklerde uyuşturucu madde tespit edildiğinin bildirilmesi üzerine, sanığın yeniden uyuşturucu madde kullandığı belirtilerek suç duyurusunda bulunulduğu ve yapılan yargılama sonucunda Mersin (kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 06/12/2012 tarihli ve 2012/890 esas, 2012/1914 sayılı kararı ile sanık hakkında TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca sadece tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin olarak verilen kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
3- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun uyarınca yapılan değerlendirme sonucunda, TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında yeniden uyuşturucu madde kullanmak eylemi suç olmaktan çıkarıldığından bahisle, Mersin (kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/08/2014 tarihli ve 2014/68 esas, 2014/428 sayılı ek kararı ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında 18.04.2012 tarihinde işlendiği iddia edilen suça ilişkin olarak beraat kararı verildiği ve yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 1. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında hâlen denetimli serbestlik veya tedavi kararı uygulananlar bakımından Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesi hükümleri çerçevesinde bu tedbirlerin uygulanmasına devam olunur" biçimindeki düzenleme nazara alındığında, sanık hakkındaki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına yönelik karar verilmesi gerekirken 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun"un 191/5, 7/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/2-a maddesi gereğince müsnet suçtan beraatine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, Mersin (kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/08/2014 tarihli ve 2014/68 esas, 2014/428 ek karar sayılı hükmünün bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca; daha önce işlenmiş olan suçtan dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında işlenen bu suça ilişkin kovuşturma şartı ortadan kalktığından, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında işlenen bu suça ilişkin “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunduğu cihetle, ""beraat"" kararı verilmesi mümkün değildir.
Dolayısıyla, Mersin 2. Çocuk Mahkemesi"nce 17.01.2012 tarihinde 2011/350 esas ve 2012/17 karar sayı ile hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı aşamasında 18.04.2012 tarihinde işlenen bu ikinci suça ilişkin 6545 sayılı Kanun"a göre yapılan uyarlama üzerine “davanın düşmesine” karar verilmesi yerine “beraat” kararı verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi sonuç itibari ile yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; Mersin (kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/08/2014 tarihli ve 2014/68 esas, 2014/428 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 10.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.