MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında 223/2-e maddesi gereğince beraat
2- Sanık ... hakkında 5237 s. TCK 155/2, 62, 52/2, 53 maddesi gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."nin mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından, sanık ..."nın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Katılan vekiline, 11/03/2014 tarihinde verilen beraat hükmüne ilişkin kararın 01/04/2014 tarihinde tebliğ edildiği, 1412 sayılı CMUK"un 310/1 maddesinde belirtilen 1 haftalık süre geçtikten sonra vermiş olduğu 09/04/2014 tarihli temyiz inceleme başvurusunun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, hükmolunan ceza miktarlarına nazaran sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın katılan şirkette kasa sorumlusu olduğu, şirket denetimlerinde geçerli olan faturaları tedarikçilerden alıp ödeme yapmadan yapılmış gibi sisteme girdiği, tutanaklarla tespit edilen miktarda parayı uhdesinde tuttuğu iddia olunan olayda;
İddia, savunma, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamından; suç tarihi itibarı ile sanık ..."nin olay tarihinde merkez kasa sorumlusu sanık ..."un da Pepsi cola kasa sorumlusu olarak görev yaptığı, bilgisayar uzmanı ve muhasebeciden oluşan heyetçe düzenlenen rapor ile yargılama sırasında alınan heyet raporu içeriğine göre suç tarihi itibarı ile sanıklardan ..."nin sorumluluğundaki kasada 133.043,38 TL nin eksik olduğu, eksik kalan kısmın sanık ..."un zimmetinde sayılması gerektiği, yönünde görüş bildirilmesi karşısında, atılı suçun sübut bulduğuna yönelik mahkemenin mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanıklar hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.