.
Taraflar arasındaki muarazanın men"i ve tespit davası sonucu mahkemece verilen hükmün Yargıtay 6. Hukuk Dairesince bozulması üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/1. maddesi uyarınca Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Yerel mahkeme kararının davalı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesince 10/07/2014 gün 2014/5752 Esas, 2014/9262 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davalının BK.302 maddesine aykırı olarak KDV"nin ayrıca ödenmesine ilişkin ek sözleşme yapmak istemesi karşısında davacı tarafından muarazanın giderilmesi amacıyla işbu davanın açıldığı , dava tarihi itibariyle eda davası açılması koşullarının oluşmadığı, davacının dava açmakta hukuki yararı olduğu belirtilerek davanın kabulüne karar verilerek bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 4/4. maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi"nin “Taraflar arasındaki uyuşmazlık kira bedeli içinde KDV"nin de bulunduğunun tespit edilmesi noktasında toplanmaktadır. Davacı tarafın bu uyuşmazlığı tespit davası yoluyla değil, açacağı eda davasında ileri sürmesi gerekir. Ayrıca davalı Belediye tek taraflı olarak, kiracı davacıyı ek sözleşme yapmaya zorlayamayacağından, davacı kiracının istemi hukuki değildir. H.M.K.nun 106. maddesi gereğince davacının dava açmasında güncel bir hukuki yararı bulunmadığından mahkemece istemin bu nedenle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esasına girilerek yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesi ile verdiği bozma kararına karşı mahkemece "" Eldeki dava; davalının yasaya aykırı şekilde çıkardığı muarazanın giderilmesine ilişkin olup TBK 302 maddesi uyarınca sözleşmede aksine bir kararlaştırma da olmadığından KDV ödeme yükümlülüğü kiralayana ait olup davalının kamu gücünü kullanarak KDV nin ayrıca kiracı tarafından ödenmesine ilişkin ek sözleşme yapma konusundaki dayatmasında davacının bu aşamada muarazanın giderilmesi amacı ile tespite ilişkin dava açmasında hukuki yarar görüldüğü, bu aşamada eda davası açmasının mümkün olmadığı "" gerekçesi ile direnilmiştir.
./..

-2-




02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373. maddesinin 5.fıkrası “İlk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir” hükmünü içermektedir.
Aynı Yasanın 45. maddesiyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunununa eklenen geçici 4. maddesinin ikinci fıkrasında “Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda bulunan dosyalar, kararına direnilen daireye gönderilir.”, 4. fıkrasında ise “ Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.” hükmü getirilmiştir.
Anılan yasa maddeleri gereğince, yerel mahkemece verilen direnme kararına yönelik olarak yeniden inceleme yapılması neticesinde; mahkemece verilen direnme kararının doğru olduğu, yerel mahkemece bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kısmen direnme hükmünün 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen geçici 4. maddesinin 4. fıkrası uyarınca ONANMASINA, 3.70 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, HUMK"nun 440/1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.01.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.




.