Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 8. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 30.12.2013
Sayısı : 264-73
Sanık ..."nın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan aynı Kanunun 15/1, 5237 sayılı TCK"nun 62, 52/2 ve 54/4. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 400 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına, müsadereye ve 5271 sayılı CMK"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin, Gemlik 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 15.01.2009 gün ve 405-63 sayılı kararın kesinleşmesinden sonra, sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle dosyayı ele alan Gemlik 2. Sulh Ceza Mahkemesince 05.03.2012 gün ve 405-63 sayı ile CMK"nun 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına, sanığın 6136 sayılı Kanunun 15/1, 5237 sayılı TCK"nun 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 400 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiş, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 11.04.2013 gün ve 34863-11640 sayı ile;
“...Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetimli serbestlik tedbirine karar verildikten sonra, deneme süresi içerisinde işlenen yeni suçun uyuşturucu madde bulundurma ve kullanma suçu olması sebebiyle hürriyeti bağlayıcı ceza yanında denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği gözetilerek, ancak tedaviye uyulmaması durumunda hapis cezasının yürürlüğe gireceği; uyulması halinde ise TCK.nun 191/5. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verileceği gözetilmeden, tedavinin sonucu beklenmeksizin yapılan ihbara dayanılarak açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmesi" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 30.12.2013 gün ve 264-73 sayı ile;
"Sanık hakkında yalnızca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmediği, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte aynı zamanda hapis cezasına hükmedildiği, TCK"nun 191/7. maddesi uyarınca sanığın mahkûm olduğu hapis cezasının tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde infaz edilmiş sayılacağı, aksi takdirde söz konusu cezanın derhal infaz edileceği açıktır. Dolayısıyla sanık kendisi hakkında tesis edilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun hareket etse dahi hakkındaki kararın infaz edilmiş sayılacağı, diğer bir anlatımla sanık hakkında düşme kararı verilemeyeceği açıktır. Tüm bu gerekçelerle sanığın denetim süresi içerisinde işlediği suçun kasıtlı bir suç olması ve söz konusu kararın mahkûmiyet hükmü niteliği taşıması nedeniyle, aynı sanık hakkında verilmiş bulunan Mahkememizin 2008/405 E., 2009/63 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanması sonucunu doğuracağı kanaatine varılmıştır” gerekçesiyle direnerek, önceki hükümde olduğu gibi sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.01.2015 gün ve 96766 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi üzerine, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin sonucu beklenmeden hükmün açıklanmasının mümkün olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de, Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle yerel mahkeme kararının yeni hüküm niteliğinde olup olmadığı hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, özde direnme kararı olmayıp, yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Yerel mahkemece sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 5 ay hapis ile 400 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesinden sonra sanığın denetim süresi içinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı mahkûmiyetine hükmolunduğu, bu nedenle yerel mahkemece; "sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediği" gerekçesiyle 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün açıklandığı, açıklanan hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Özel Dairece; "sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra, denetim süresi içinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine de hükmedildiği, tedbirin gereklerine uyulması durumunda TCK"nun 191/5. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verileceği, uyulmaması durumunda ise hapis cezasının yürürlüğe gireceği gözetilerek, tedbirin sonucu beklenmeksizin hükmün açıklanmasına karar verilmesi" nedeniyle bozulmasından sonra, yerel mahkemece önceki kararda yer almayan; "sanığın denetim süresi içinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hakkında yalnızca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmediği, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte aynı zamanda hapis cezasına da hükmedildiği, TCK"nun 191/7. maddesi uyarınca sanığın mahkûm olduğu hapis cezasının tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde infaz edilmiş sayılacağı, aksi takdirde söz konusu cezanın derhal infaz edileceği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması durumunda dahi hakkındaki ceza infaz edilmiş sayılacağından düşme kararı verilemeyeceği, bu durumda sanığın denetim süresi içerisinde işlediği suçun kasıtlı bir suç olması ve söz konusu kararın mahkûmiyet hükmü niteliği taşıması nedeniyle, sanık hakkındaki hükmün açıklanması koşullarının oluştuğu” şeklindeki yeni ve değişik gerekçeyle hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp, ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulmuş olması nedeniyle yeni hüküm niteliğindedir. Özel Daire denetiminden geçmemiş olan bu yeni hükmün doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi mümkün olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Gemlik 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 30.12.2013 gün ve 264-73 sayılı kararı yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2016 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.